مقالات آموزش پرستاری

مقدمه: بررسي نظرات دانشجويان پرستاري در مورد وضعيت آموزش باليني مي تواند منجر به شناسايي مشکلات و ارتقاي کيفيت آموزش باليني شود. پژوهش حاضر با هدف تعيين وضعيت آموزش باليني از ديدگاه دانشجويان کارشناسي پرستاري دانشگاه علوم پزشکي اصفهان و ارايه راهکارهاي کاربردي مبتني بر مشکلات انجام شده است.
روش: در اين مطالعه توصيفي - تحليلي 140 نفر از دانشجويان ترم دوم تا هشتم کارشناسي پرستاري دانشگاه علوم پزشکي اصفهان به روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي غيرنسبتي مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه اي روا و پايا شامل دو بخش (اطلاعات دموگرافيک و وضعيت آموزش باليني) بود. پس از جمع آوري داده ها، داده ها با نرم افزارSPSS v.15  و با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي (فراواني) و تحليلي (کاي اسکوئر) تجزيه و تحليل شد. سطح معناداري براي سنجش ارتباط ميان اطلاعات دموگرافيک و وضعيت آموزش باليني (p<0.05) در نظر گرفته شد.
يافته ها: مهمترين مشکل آموزش باليني در بعد مديريتي، آموزشي، محيطي، انگيزشي و پرسنلي به ترتيب به حساب نيامدن زمان کارآموزي ها جزء سوابق کاري دانشجو، مشارکت ندادن دانشجو در تصميم گيري هاي مربوط به برنامه ريزي کارآموزي، کم توجهي به امکانات رفاهي مثلا يک اتاق براي دانشجويان پرستاري در بيمارستان ها متناسب با شان دانشجو، نداشتن جايگاه مناسب در بخش و همکاري ناکافي کارکنان بخش با دانشجو بود. در کل از بين مشکلات آموزش باليني با اولويت اول، مهمترين مشکل در نظر نگرفتن کمترين امکانات رفاهي مثلا يک اتاق براي دانشجويان پرستاري در بيمارستان ها متناسب با شان دانشجو مربوط بعد محيطي بوده است.
نتيجه گيري: وضعيت آموزش باليني در رشته پرستاري نيازمند تدوين برنامه هايي جهت افزايش ميزان مشارکت دانشجويان، مربيان و پرسنل پرستاري در برنامه ريزي هاي کارآموزي و همچنين مشارکت دانشکده ها و مراکز آموزشي درماني براي تامين امکانات رفاهي در محيط هاي بالين براي دانشجويان پرستاري مي باشد. علاوه بر اين در نظر گرفتن دوره کارورزي جزء سوابق کاري دانشجويان پرستاري، مي تواند منجر به افزايش انگيزه و توانمندي آن ها در دوران آموزش باليني و ايجاد نگرش مثبت در رابطه با آينده شغلي شان شود.

 نسخه قابل چاپ