احکام وضو (2)

1-  شبیری زنجانی : تمام جاهايي

2-  خوئي، سيستاني، تبريزي، شبیری زنجانی ، وحید خراسانی : به جهت طول مدت خشك شده.

3- خوئي، تبريزي، سيستاني، وحید خراسانی : يا به جهت گرمي هوا و مانند آن خشك شده.

شبیری زنجانی :يا به جهت باد يا گرمي هوا و مانند آنها خشك شده

4- وحید خراسانی :جايي را كه نشسته يا مسح نكرده.

5-  خوئي، تبريزي، فاضل لنکرانی : در صورتي كه احتمال دهد كه در حال شروع به نماز ملتفت حالش بوده است.

وحید خراسانی :در صورتي كه علم به غفلت در حال شروع به نماز نداشته باشد.

شبیری زنجانی :درصورتي كه احتمال بدهد در حال شروع به نماز متوجه بوده- و لو اجمالا - كه بايد وضو داشته باشد.

صافي:در صورتي كه احتمال دهد، پيش از نماز به حكم لزوم وضو براي نماز ملتفت بوده.

6-  شبیری زنجانی : نمازش صحيح است؛ ولي احتياط آن است كه براي نمازهاي ديگر وضو بگيرد.

7-  بهجت: مگر اينكه به اميد صيحيح بودن، نماز را بخواند بعد اگر بفهمد كه وضو داشته نمازش بنا براظهر صحيح است؛ و همچنين است اگر قبل از نماز شك كرد كه وضو دارد يا نه، ولي گمان به وضو داشت.

گلپايگاني، صافي:احتياط لازم آن است كه نماز را تمام كند و بعد با وضوي ديگر آن را اعاده نمايد.

مکارم شیرازی :بنا بر احتياط واجب نماز را تمام كند و بعد از آن وضو بگيرد و اعاده نمايد.

سيستاني:بنا بر احتياط واجب بايد وضو بگيرد و  نماز را دوباره بخواند.

شبیری زنجانی :در صورتي كه احتمال بدهد در حال شروع نماز متوجه بوده - ولو اجمالا - كه بايد وضو داشته باشد، نمازش صحيح است ولي احتياط مستحب آن است كه نمازش را رجاءً تمام كند و وضو بگيرد و نماز را دوباره بخواند؛ و بنا براحيتاط براي نمازهاي بعد وضو بگيرد.       

مظاهري:نماز او صحيح است.

8-  خوئي، سيستاني، شبیری زنجانی ، وحید خراسانی : اگر بعد از نماز بفهمد كه وضوي او باطل شده ولي شك كند.

9- شبیری زنجانی : اگر احتمال دهد كه در هنگام شروع نماز متوجه شرايط صحت نماز بوده، نمازي كه خوانده صحيح است.

مکارم شیرازی  و مظاهري اين مسأله را در رساله خود نياورده اند.