سوخو سو-۳۴
چهارشنبه 21 اسفند 1392 7:33 PM
سوخو سو-۳۴ (با نام فول بک در ناتو) جت جنگنده بمب افکن دوسرنشینه و دوموتوره ساخت سوخو در روسیه است که بر اساسجنگنده برتری هوایی سوخو-۲۷ طراحی شده است. سوخو-۳۴ برای تکمیل و جایگزینی جنگنده ضربتی سوخو-۲۴ در نیروی هوایی روسیه ساخته شده‌است.[۱].
سوخو-۳۴ برای رخنه مافوق صوت و ارتفاع بالا به فضای هوایی دشمن طراحی شده و قادر به حمل هشت تن انواع موشک و بمب و شلیک از فاصله ۲۵۰ کیلومتری است. این جنگنده به یک کابین زرهپوش، و پادکارهای پیشرفته مجهز شده و قادر است ضربات ترکش‌های موشک و برخورد مستقیم سلاح‌های کالیبر پائین را تجمل کند. سوخو-۳۴ با استفاده از تانکرهای سوخت اضافی شعاع عملیاتی ۱۵۰۰ کیلومتری است که با سوخت‌گیری هوایی می‌توان آن را ارتقا داد. وزن برخاست این هواپیما ۴۵.۱ تن است و از یک سیستم هدف‌گیری دیجیتال بهره می‌برد که دقت شلیک آن را تا سطح چند متر خطا در تمامی شرایط جوی افزایش می‌دهد. حداکثر سرعت سوخو-۳۴ حدود ۱.۸ ماخ است و نیروی محرکه خود را از دو موتور توربوفن سالیوت AL-31FM1 می‌گیرد. این موتورها برای هزار ساعت پرواز قبل از انجام تعمیر طراحی شده‌اند. میخائیل سیمونوف طراح اصلی سوخو-۳۴ معتقد است که این جنگنده تنومند، مانورپذیر و زرهپوش به یک تانک پرنده شباهت دارد. کابین جادار و زرهپوش خلبان با یک قفس فولادی به ضخامت ۱۷ میلی‌متر در مقابل ترکش‌ها و گلوله‌ها محافظت می‌شود.[۲].
این هواپیما اولین پرواز خود را در سال ۱۹۹۰ با نام سوخو-۲۷آی‌بی انجام داد. این پرواز آزمایشی از مسکو تا دریای اختسک ادامه یافت. هواپیما ۱۶ ساعت را در آسمان گذراند و چهار بار سوخت‌گیری هوایی کرد. در آن زمان هواپیما هیچ مشکلی در پرواز نداشت اما خستگی بسیار زیاد دو خلبان بعد از پرواز نشان می‌داد که آن‌ها نخواهند توانست بعد از چنین پرواز فرسایشی بازدهی مناسبی داشته باشند. از این رو کابین خلبان اصلاح شده و به گونه‌ای طراحی شد که خلبان و ناوبر هواپیما به راحتی در کنار یکدیگر قرار بگیرند و بتوانند بایستند، حرکات کششی عضانی انجام بدهند یا حتی در راهرو چرت بزنند و یا غذا بخورند. همچنین سوخو-۳۴ به گونه‌ای طراحی شده تا سطح مقطع راداری کوچکی داشته باشد و به گفته سیمونوف آشکارگی راداری آن در حد یک موشک کروز مافوق صوت است
