در پائین‌دست یک جاده آسفالته، اینجا در میانه تپه‌های ماهور آسیای میانه، بقایای چند ساختمان بتونی محکم دیده می‌شود که روزگاری معنای حقیقی کلمه «ترس» برای پیمان آتلانتیک ناتو بود. امروز سرد و آرام در پس شکوهی از دست رفته، تاسیسات متعلق به توپ لیزری «تِرا-۳» در صحرای ساری شاگان قزاقستان روزهای پر غرور گذشته را به یاد می‌آورد.
تاسیسات ترا۳ اولین بار در سال ۱۹۸۴ یعنی تنها کمتر از ۶ سال پیش از سقوط شوروی مورد توجه وزارت دفاع آمریکا پنتاگون قرار گرفت، وزارت دفاع امریکا اولین بار در سال ۱۹۸۵ یعنی یک سال بعد از اولین برخورد با این مجموعه، یک نقشه جامع بر اساس تصاویر ماهواره‌ای منتشر کرد که نشان‌دهنده وجود تاسیسات مختلف در سایت پدافند لیزری ساری شاگان بود. این تاسیسات شامل چند رادوم (محفظه استقرار رادار یا آنتن‌های فضایی که به شکل کره سفید می‌باشد)، و حداقل دو مجموعه لیزری پر انرژی است. در این مرکز به احتمال زیاد اطلاعات مربوط به مکان دقیق و سرعت و جهت حرکت ماهواره‌ها از رادارهای عطیم‌الجثه مستقر در مسکو و یا اوکراین دریافت می‌گردیده و سپس با هدف‌گیری مناسب، توپ لیزری اقدام به کور کردن و یا از بین بردن ماهواره‌ها می‌‌کرده است.
