پيامک شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

شمع شب افروز حیدر میرود سوی جنان

با دلی بشکسته و با قامتی همچون کمان

پرگرفته مرغ باغ آرزوهای علی

در غمش خون گرید امشب دیده هفت آسمان

__________________________________________________________________________

طپشهای دلم روبه رکود است

دلم مشغول آن یاس کبود است

نشانی های اورا جمع کردم

چه سازم سرسرایم پرزدود است

__________________________________________________________________________
یاس باغ مصطفی بعد ازپدرخشکیده شد

از جفای ظالمان برگ وبر او چیده شد

آنقدر در ماتم بابا زجان ناله کشید

قوت هر روز وشب زهرا سرشک دیده شد

__________________________________________________________________________
با سرشک دیده وبا ناله پیوسته اش

با تن تبدار وبا جسم به غایت خسته اش

روز تنهایی که او بودوکسی یارش نشد

کرده یاری ید اله با ید بشکسته اش

__________________________________________________________________________
من با که گویم این که بهارم خزان شده

ماهم به خاک تیره غربت نهان شده

بانوی بی نشان که به هرسو نشان زاوست

رفت از برم به قامت همچون کمان شده

__________________________________________________________________________
دیدم که ز دل خدا خدا می کردی

شکوه زجفا به مصطفا می کردی

ای کاش شبی پس از دعای همگان

از بهر شفای خود دعا می کردی

__________________________________________________________________________
حق ذی القربی ادا شد بعد تو یا مصطفی

کوثر قرآن فدا شد بعد تو یا مصطفی

تازیانه خوردن وناله کشیدن از جگر

قسمت آل عبا شد بعد تو یا مصطفی

__________________________________________________________________________
لااقل با من بگو از حالت ای نیکوسرشت

ای نگاهت بهر حیدر برتر از باغ و بهشت

رنگ رخسارت خبر می دهد از سر ضمیر

چه کسی روی کتاب عمر تو «پایان» نوشت

_________________________________________________________________________