خنده بر هر درد بی درمان دوا نیست !!
دوشنبه 19 اسفند 1392 9:49 AM
خندیدن نوعی آنتی بیوتیک طبیعی است که همه انسانها با استفاده از آن، میتوانند بسیاری از دردهای خود را تخفیف دهند. خنده واکنشی است غیر ارادی که باعث انقباض هماهنگ پانزده ماهیچه صورت و سریع شدن تنفس و جریان خون و نتیجتاً افزایش ترشح آدرنالین در خون میشود که تاثیر نهایی آن ایجاد احساس لذت و شادابی در فرد است.
در این عصر ماشینی که زندگی انسان ها درگیر انواع و اقسام دغدغه ها و مشکلات است خندیدن و شاد بودن نعمتی است که خیلی ها در حسرت آن می سوزند.
صد البته که خندیدن و شاد بودن ویژگی خیلی خوبی است، اما باید دید چقدر باید خندید؟ اینکه در کتاب های روانشناسی و فرا روانشناسی ( به وفور در بازار نشر تجدید چاپ می شوند)که به زعم خود دغدغه خوب کردن حال مخاطب را دارند ، فنی را آموزش می دهند به نام خندیدن به هر بهانه ای و هر چه بیشتر بخندیم و با صدای بلند تری شادتر و سالمتر خواهیم بود ، به عهنوان مثال در آموزه های "دالایی لاما" یک بحث بسیار مهم خندیدن و شاد بودن است ، حتی اگر بهانه ای نباشد .
آیا این خندیدن ها واقعا همان قدر که می گویند معجزه می کند و به اصطلاح همه دردهای بی درمان را درمان است؟
اگر اینگونه است چرا اسلام ما را از خندیدن زیاد و قهقهه های بی مورد باز میدارد و عواقب سوئی را برای آن بر می شمرد؟
قبل از هر پاسخی بگذارید نتیجه یک تحقیق علمی را در مورد آثار زیاد خندیدن با هم مرور کنیم :
تحقیقی جدید در مورد مزایای خندیدن در بیماران نشان داده که نه تنها خنده بر هر درد بی درمان دوا نیست بلکه یک پژوهش تازه نشان داده که خندیدن ناگهانی میتواند برای سلامتی مضر هم باشد، و منجر به پاره شدن همه بخیهها در برخی از افراد میشود.
به گزارش دیلی تلگراف، مطالعه پژوهشگران دانشگاههای بیرمنگام و آکسفورد بر روی مورد مزایا و معایب خندیدن با صدای بسیار بلند که روی پروندههای 1946/1325 به این سو انجام شده، نشان داده است که خندیدین ناگهانی با صدای بلند میتواند سبب حمله قلبی، پاره شدن گلو و حتی بیاختیاری ادراری شود یا به عبارت دیگر، خندیدن با صدای بلند میتواند مشکلات سلامتی جدی را به دنبال داشته باشد.
در یک مورد، زنی مبتلا به سندرم قلب سریع، بعد از یک دوره قهقهه بسیار شدید، صدمه دید و از دنیا رفت و آشکار شده که قهقهه ناگهانی، میتواند سبب پاره شدن رگهای قلبی و یا پاره شدن گلو شود.
همچنین کشف شده که فرو بردن سریع نفس در طول خندیدن، در اغلب موارد سبب فرو بردن اجسام خارجی به داخل ریه میشود و همچنین میتواند حملههای آسم را تحریک کند.
علاوه بر این اثبات شده است که خندیدن بسیار شدید ممکن است سبب بیاختیاری و ایجاد فتق در افراد شود.
با این وجود، این مطالعه نشان از این دارد که خنده آرام میتواند اثرات مثبتی هم به همراه داشته باشد. خندیدن سفتی دیوارههای شریانها را کاهش میدهد، که به ادعای محققان خود میتواند آرام بخش باشد، ضمن این که باعث کاهش حملات قلبی هم میشود.
برای مثال، دلقکهای بیمارستانی عملکرد ریه را در بیماران مبتلا به انسداد ریوی بهبود می بخشیدند، و خندیدن در کل روز هم، منجر به به سوزاندن 2000 کالری میشود و قند خون را در بیماران دیابتی کم میکند.
به گفته این پژوهشگران، تحقیق آنها این دیدگاه عمومی را که خنده بلند سراسر فایده است، به چالش میکشد اما می افزایند که شوخی و خوش خلقی در هر حالی سبب کاهش خطر آسیب میشود و میتواند مفید واقع شود.
آنها چنین نتیجه گرفتند که هنوز باید پژوهش بیشتری انجام شود تا معلوم شود که آیا «جوکهای مزخرف شما را مریض میکند و شوخیهای خنک موجب چاییدن میشود» یا خیر!
نویسندگان این تحقیق میگویند: «ما اثرات خنده را به دو دسته سودمند و مضر طبقهبندی کردیم، این طبقهبندی منجر به یک تشخیص صریح میشود. هرچند برخی از اثرات همانند کاهش آستانه اغوا شدن را نمیتوان به طور مشخص در یکی از این دو دسته طبقهبندی کرد. شاید برخی از پژوهشگران، فواید خنده را نادیده بگیرند، آنها زیادی جدی هستند. احتمالا گروه دیگری هم باشند که از ضررهای آن چشم پوشی کنند. ما انها را قهرمانان خنده مینامیم».
ما در روایاتمان داریم که خنده و شوخ طبعی و خوش رویی جزو فضایل است و هزاران اثر خوب بر آن مترتب است و در عوض قهقه و خنده زیاد دارای آثار سوئی است و در زمره رذایل اخلاقی گنجانده می شود .
در اینجا لازم می دانیم که چند روایت از معصومین علیهم السلام که از قهقهه و خنده های زیاد و بلند ما را بر حذر داشته اند اشاره ای کنیم .
امام باقر علیه السلام: اگر به قهقهه خندیدى، پس از آن بگو : خداوندا ! مورد خشمت قرارم مده .
*پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله :از بسیار خندیدن بپرهیز كه دل را مىمیرانَد و نور چهره را مىبَرَد .
*پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله :بسیار نخند كه زیاد خندیدن، دل را مىمیراند .
*پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله :دشمنترینِ آفریدگان در نزد خداوند، سه تن هستند : كسى كه در روز ، بسیار مىخوابد و در هیچ پارهاى از شب به نماز نمىایستد ؛ كسى كه بسیار مىخورد ، امّا به هنگام خوردن ، نام خدا را نمىبَرَد و او را نمىستاید؛ و كسى كه بدون شگفتى ، بسیار مىخندد ؛ زیرا خندیدنِ بسیار ، دل را مىمیرانَد و فقر به بار مىآورَد .
*پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله :كسى كه بسیار شوخطبعى كند، شكوه او از دست مىرود و آن كه فراوان مزاح كند، وقارش.( کتاب الگوی شادی از نگاه قرآن و حدیث ، محمد محمدی ری شهری )