بخشندگي

بخشندگى (متفرقه ).

ـ امـام عـسكرى (ع ) : كسى كه نبخشيدن را (به جاى خويش ) بلد نباشد, بخشيدن به موقع را نيز بلد نيست .

ـ امام على (ع ) : بخشش زمامداران از اموال مسلمانان ستم و خيانت است .

ـ امام حسن (ع ) : وعده دادن , بيمارى بخشندگى است و به وعده عمل كردن داروى آن .

ـ پـيـامـبـر خدا (ص ) : آيا شما را از بخشنده ترين بخشندگان خبر ندهم ؟
خداوند, بخشنده ترين بخشندگان است و من بخشنده ترين فرزندان آدم مى باشم .

بگستراند.
كشته شود.
ـ امام حسين (ع ) [ طى قطعه اى مى فرمايد ]:.
چون دنيا چيزى به تو بخشيد.
پيش از آن كه از دستت برود همه آن را به مردم ببخش .

زيرا اگر دنيا روى آورد.
بذل و بخشش آن را از بين نمى برد.
و اگر پشت كند بخل ورزيدن آن را نگه نمى دارد.
ـ امام على (ع ) : بخششى كه از روى ترس و يا به اميد تلافى نباشد بخشش واقعى است .