در طی کاوش‌های باستان شناسی در منطقه بین النهرین، در عراق، گنجینه عظیمی شامل 4000 شی متعلق به تمدن بابل و امپراتوری ایران کشف شد. این کشفیات پس از دو سال کاوش بدست‌آمده است. این در حالی است که امنیت و حفاظت از آثار باستانی عراق همچنان موضوع نگران کننده‌ای برای مقامات عراقی است.
محمد سیدعلی، باستان شناسان عراقی پس ازیک برنامه کاوش دو ساله موفق به کشف گنجینه عظیمی از اشیای تاریخی متعلق به تمدن باستانی بابل و ایران شد.
به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی، وزارت گردشگری و آثار باستانی عراق با بیان این خبر اعلام کرد که این حفاری‌ها پس از دو سال تلاش باستان‌شناسان در بیست پایگاه اصلی و در منطقه بین‌النهرین صورت گرفت که سرانجام به کشف گنجینه‌ای عظیمی با حدود 4000 شی از آثار باستانی تمدن بابل و امپراتوری ایران منجر شده است.
در این کاوش‌ها علاوه بر کشف آثاری از تمدن بابل و امپراطوری ایران آثاری از دوره‌های اسلامی نیز بدست آمده است.
«عبدالزهرا التلاقانی»، معاون وزیر گردشگری و آثار باستانی عراق درباره اهمیت این کشفیات گفت: «این یافته‌ها حاکی از آن است که عراق تا پایان ذخایر باستانی‌اش فاصله زیادی دارد و این مسئله انگیزه‌ای مضاعف برای ماست تا به کاوش‌های خود ادامه داده و این پایگاه‌ها را به جاذبه‌های گردشگری تبدیل کنیم.»
این کشف به ویژه خبر خوشی برای موزه ملی عراق است. چرا که پس از حمله ایالات متحده در سال 2003 حدود 15000 اثر باستانی از این موزه به سرقت رفت. اگرچه به مرور زمان 6000 قلم از آنها به موزه بازگردانده شد.
اما امنیت و حفاظت از آثار باستانی عراق همچنان موضوع نگران کننده‌ای برای مقامات عراقی است.
«قیس حسین رشید»، که ریاست کمیته میراث باستانی عراق را بر عهده دارد در این باره می گوید:«این پایگاه ها هنوز در برابر سرقت بسیار آسیب پذیر هستند زیرا حفاظت مناسبی از آنها صورت نمی‌گیرد. ما از مقامات مرتبط خواسته‌ایم که نیروهای پلیس مستقلی را برای ما در نظر بگیرند اما هنوز جوابی دریافت نکرده ایم.»
عراق امیدوار است که کاهش حملات و خشونت‌های سیاسی، گردشگران را تشویق به بازدید از عراق و آثارباستانی آن کنند. در پاسخ به این تلاش‌ها اولین گروه از گردشگران غربی ماه گذشته از عراق دیدن کردند.
بابل از جمله شهرهای مهم دوران تاریخی است که در حدود 500 سال قبل از میلاد مسیح به دست کوروش هخامنشی فتح می‌شود. زمانی که کوروش لشگر خود را به سمت بابل به حرکت در می‌آورد، به علت مشکلات داخلی و برخی اختلافات سیاسی و عقیدتی میان کاهنان و شاه بابل، درهای این شهر باستانی به روی کوروش هخامنشی باز می‌شود و از این رو هیچ خونی هنگام فتح بابل ریخته نمی‌شود.
