احترام فقیه عارف به امام راحل

روش و منش آيةالله‌العظمي بهاءالديني (ره)، احترام به علما و تعظيم بزرگان و به خصوص اساتيدشان بود. اين فقيه عارف با وجود اين‌كه خودشان از لحاظ فقاهت در سطح بالايي بودند، به‌طوري‌كه در سن 25 سالگي اجازه اجتهاد گرفتند و از ابتداي طلبگي هم‌درس و هم‌حجره امام خميني(ره)بودند، ولي هميشه از ايشان با احترام و عظمت نام مي‌بردند و ديگران را در امر تقليد به ايشان ارجاع مي‌دادند. از جمله اين‌كه در مورد ايشان مي‌فرمودند: «اعتقاد ما اين است كه مثل امام خميني در زمان فعلي نداريم. ايشان فهم معصوم را پيدا كرده، درك او فوق درك‌ها و شجاعت او فوق شجاعت‌هاست. پاي خود را جاي پاي معصوم گذارده است... مثل ايشان در تاريخ شيعه در حد ناياب است.»