مبحث سی و هفتم طرح صالحین:امام حسن عسکری(ع)

تولد
محل تولد
در اينكه كدام سرزمين با ولادت حضرت متبرك شد ميان مورخان اختلاف است و دو نظر ارائه شده است :
1- مدينه .
2- سامرا.
سال تولد
درباره زمان ولادت امام نيز اختلاف شده است كه ما برخى از اقوال را نقل مى كنيم :
1- ماه ربيع الاول سال 230 ه‍.
2- سال 231 ه‍.
3- سال 232 ه‍.
4- سال 233 ه‍.
مراسم تولد
تولد امام با سرود مقدس ((اللّه اكبر)) و ((لا اله الا اللّه )) مواجه شد و پدر، فرزند را در آغوش گرفته در گوش راستشان ((اذان )) و در گوش چپ ((اقامه )) گفتند تا از همان هنگام امام با نور الهى و كلمات حق منور شود. در روز هفتم ولادت حضرت نيز امام هادى - عليه السلام - موهاى سرشان را تراشيدند و همسنگ آن طلا - يا نقره - به فقرا صدقه دادند و گوسفندى به عنوان عقيقه ذبح كردند. امام هادى تمام دستورات و مستحبات اسلام را كه حق فرزند بر پدرش است بجا آوردند.
نامگذارى
امام هادى زيباترين نام ، نام عمّ بزرگشان را بر فرزند نهادند ((حسن )) نام آقاى جوانان بهشت و ريحانه رسول خدا كه خداوند او را بدين نام خوانده بود.
كنيه
امام فرزند بزرگوار خود را به ((اءبومحمد)) كه نام امام منتظر، محمد المهدى ، بزرگ مصلح بشريت و موعود امتهاى روى زمين و مستضعفان جهان است مكنى ساختند.
القاب
القاب حضرت آينه صفات برجسته و گرايشهاى والاى ايشان است ، اين القاب عبارتند از:
1- خالص : ايشان از هر آلايش و پليدى پاك بودند.
2- هادى : ايشان نماد هدايت و نشانه راهيابى و حركت در صراط مستقيم براى عالميان بودند.
3- عسكرى : سامرا يك منطقه نظامى به شمار مى رفت و امام را به خاطر اقامت در آنجا (يا محله اى از آنجا) ((عسكرى )) لقب دادند. لازم به ذكر است همانطور كه مورخان تصريح كرده اند اگر در جايى لقب ((عسكرى )) به تنهايى بكار رود مراد امام حسن عسكرى است نه پدرشان .
4- زكى : ايشان شريف ترين و پاك نهادترين انسان روزگار خود بودند جان و دل خود را پاك كرده در راه اعمال نيك پرورش داده بودند.
5- خاصّ: خداوند ايشان را به فضائل و اجابت دعا، ويژه و خاص ‍ خود گردانيده بود.
6- صامت : ايشان خاموش بودند و جز به ياد خدا، تعليم و حكمت گويى ، لب نمى گشودند.
7- سراج : ايشان چراغى بودند در تيرگيها و مردم را به صلاح و تقوا راهنمايى مى كردند.
8- تقىّ: ايشان پرهيزگارترين انسان زمان خود بودند و بيش از هر كس ‍ پاسدار احكام دين و متكى به پروردگار به شمار مى رفتند.
شمايل
احمد بن عبيداللّه بن خاقان ، خصوصيات ظاهرى و رخسار حضرت را چنين توصيف مى كند: ((امام گندمگون ، درشت چشم ، نيكوقامت ، خوبروى و خوش اندام بود و هيبت و جلالى تمام داشت )) همچنين گروهى رخسار امام را گندمگون مايل به سپند دانسته اند