مبحث سی و هفتم طرح صالحین:امام حسن عسکری(ع)

دودمان تابان
پيش از پرداختن به ولادت و شكوفايى امام بزرگوار حسن عسكرى - عليه السلام - به اختصار دودمان تابناك و نسب شريف ايشان را بيان مى كنيم :
ايشان در اعماق خاندان نبوت ريشه دارند، خاندانى كه خداوند به وسيله آن عرب و مسلمانان را عزّت و سرورى بخشيد و از حضيض ‍ بندگى به اوج آقايى رساند، خاندانى كه بنيانگذار آرمانهاى والا و عدالت در ميان تمامى ملتهاى جهان بود و بشريت را از قيود رقّيت و بدبختى رهايى بخشيده به سمت كمال ، معرفت و آزادى پيش برد.
در دنياى حسب و نسب ، نسبى برتر و حتى همانند نسب شريف امام - عليه السلام - نيست .
((نسبى كه تابش خورشيد و فروغ سپيده ، آن را فرا گرفته است )).
وترى مى گويد:
((در وصف اين خاندان كه برگزيده از ميان تمامى مردم هستند و از دو سمبل افتخار و سرافرازى : ((زهراى بتول )) و ((حيدر كرّار)) به وجود آمده اند و مى توان گفت زبان را توان بيان عظمت آنان نيست )).
ايشان فرزند امام على هادى ، فرزند امام جواد، فرزند امام رضا، فرزند امام موسى كاظم ، فرزند امام جعفر صادق ، فرزند امام باقر، فرزند امام سجاد، فرزند امام حسين ، فرزند امام على بن اءبى طالب ، - صلوات اللّه عليهم اجمعين - مى باشند. اين سلسله مشمول رحمت خاصّه الهى گشته و از هر گونه رجس و پليدى پاك شده اند و از طرف پيامبر اكرم امامان مردم ، پناهگاه آنان و كشتى نجات گشته اند. در دنيا گرامى تر و برتر از اين دودمان هرگز وجود نداشته و نخواهد داشت .
پدر
پدر امام حسن عسكرى امام على هادى دهمين امام - از امامان تقوا پيشه - شيعه و تابناك ترين چهره علمى و اخلاقى عصرشان مى باشد. حضرت مظهر فضائل و صاحب كمالات عاليه انسانى و مراجع على الاطلاق زمان بودند. درباره زندگانى اين امام بزرگوار به تفصيل در جاى ديگرى سخن گفته ايم .
مادر
مادر بزرگوار حضرت پاكترين ، پارساترين ، پاكدامن ترين و والاترين بانوى زمان خود بودند و راويان ، ايشان را از بانوان عارفه و صالحه برشمرده اند امام هادى - عليه السلام - با درودى عطرآگين همسر خود را مى ستايند و منزلت والاى ايشان را چنين بيان مى كند: ((سليل - نام ايشان است - دور از هر آفت ، پليدى و آلودگى است )).
همين افتخار و سربلندى او را بس كه از هر گونه ناپاكى و عيبى كه دامن ايشان را لكه دار كند دور بوده است . اين بانو كنيزى از اهل ((نوبه )) بودند ليكن ام ولد بودن ، كمترين اثرى در عظمت ايشان ندارد زيرا از ديدگاه اسلام سرافرازى و منزلت آدمى به تقوا و صلاح و درستى است و تباهى او به گمراهى و كجروى او پيوند خورده است و جز اين ديگر ملاكى براى برترى يا زيردستى انسان از قبيل : دودمان ، دارايى ، موقعيت اجتماعى و ديگر امور اعتبارى ، مقبول اسلام نمى باشد و نزد خداوند راهى براى قرب و محبوبيت جز عمل صالح نيست .
نام مادر
مورخان در نام ايشان اختلاف نظر دارند و اقوال زير را نقل كرده اند:
1- سليل ، كه به قرينه روايت گذشته درست تر است .
2- سوسن .
3- حديثه .
4- حريبه .