آيه شماره 17 از سوره مبارکه تغابن

إِن تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ
اگر به خداوند وام دهيد وامى نيكو، آن را براى شما زياد مى‏كند و شما را مى‏آمرزد و خداوند سپاسگزار بردبار است.
يا انفاق كنيد و ببخشيد، يا لااقل قرض الحسنه بدهيد. «انفقوا... تقرضوا»
وام دادن به خلق خدا، وام دادن به خداست. «تقرضوا اللّه»
يكى از راه‏هاى حفظ نفس از بخل، قرض الحسنه است. «يوق شُحّ نفسه... تقرضوا اللّه»
وام گيرنده را تحقير نكنيد، زيرا طرف حساب شما خداوند است و در واقع شما به خدا وام داده‏ايد. «تقرضوا اللّه»
قرضِ نيكو، پاداش نيكو را به دنبال دارد. «قرضاً حسناً يضاعفه لكم»
وام دادن و حل مشكلات مردم، سبب گذشت خداوند از گناهان است. «تقرضوا اللّه... يغفر لكم»
براى ايجاد انگيزه در كارهاى خير، پاداش‏ها و بركات آن را بيان كنيد. «يضاعفه لكم و يغفر لكم»
خداوند، از كسانى كه قرض الحسنه مى‏دهند، سپاسگزار است، پس افراد قرض‏گيرنده نيز از قرض‏دهندگان تشكر كنند. «و اللّه شكور»
خداوند، حليم است، پس اگر به ما قرض الحسنه ندادند، ما نيز حليم و بردبار باشيم. «شكور حليم»