سلام.

یادش بخیر.

حرف بیست و اندی سال پیشه.

اوایل دهه هفتاد.

چه حال و هوایی.چه احساس شور و شعفی داشتیم.مخصوصا خود روز 22 بهمن.

سر از پا نمیشناختیم.تزیینات کلاس و مدرسه.تئاتر.سرود.سرودهای متنوع انقلابی که زنگهای تفریح از بلندگوی مدرسه پخش میشد.

چه هیجانی داشت.

مدرسه ما قدیمی بود.اون زمان یه بیسکوییتای خیلی خوشمزه ای بود به نام تینا که 4 تا دونه تو بسته اش بود.

قیمت یه بسته اگه اشتباه نکنم 4 تومن بود.

حالا توی جشن 22بهمن به هر نفر 2 تا دونه یعنی نصف بسته میدادن و ما سر از پا نمیشناختیم.آخه همه آرزو داشتن ازین بیسکوییتا بخرن و بخورن!

خلاصه حال و هوای دهه فجر اون سالا رو فقط بچه های همون زمان درک میکنند.

یادش بخیر.