اهمیت سن هفت روزگی در پرورش طیور

برای رسیدن به پتانسیل بالقوه رشد جوجه های گوشتی مهم است که جوجه ها در سن ۷ روزگی، وزنی مطلوب و مطابق کاتالوگ داشته باشند. در کار با نژاد کاب ۵۰۰ گوشتی نشان داده شده است مرحله برودینگ یک دوره حیاتی برای بدست آوردن نتایج ایده آل است.

رسیدن به وزن زنده مطلوب در هفت روزگی، پارامترهای عملکرد مانند وزن زنده نهایی و ضریب تبدیل غذایی را ضمن حفظ نرخ پایین مرگ ومیر بهبود می بخشد.

در طی سال های اخیر بر اهمیت وزن زنده جوجه ها در هفت روزگی تاکید بیشتری شده است. در طی هفت روز اول، جوجه ها ۸۰ درصد انرژی را برای رشد و ۲۰ درصد آن را برای نگهداری مصرف می کنند که اهمیت این دوره را در کل دوره حیات پرنده نشان می دهد.

جوجه

مطابق با دستورالعمل های پرورشی فرض بر اینست که جوجه ها در طی دوره مذکور با تغییر وزن از ۴۰ گرم به ۱۸۰ گرم، افزایش وزنی معادل ۲۵ / ۴ برابر وزن اولیه را تجربه کنند.

وزن هفت روزگی در نژاد کاب در مقایسه با وزن زمان هچ در طی۲۰ سال گذشته، رقمی معادل ۳۰۰ درصد افزایش داشته است.

رشد مطلوب جوجه ها به گونه ای است که موجب وزن هفت روزگی بیشترمی گردد؛ برای مثال موجب بهبود بلوغ تغذیه ای و تسریع رشد و نمو مجرای گوارش و در نتیجه موجب بهبود روند رشد در ادامه دوره پرورش خواهد شد. این رشد بهتر با پارامترهای مختلفی نظیر میزان تلفات، دمای بدن، پر بودن چینه دان و غیره قابل سنجش است که از این میان، مهم ترین شاخص، نتایج وزن کشی است.

کیفیت جوجه های خریداری شده نیز قویاً بر وزن بدن در پایان یک هفتگی مؤثر است. معمولا پرورش دهنده در روز سوم و چهارم پرورش، با پیک میزان تلفات مواجه است که دلیل آن جذب کیسه زرده و اتمام ذخیره آن می باشد. این بدان معنی است که اگر میزان دریافت آب و غذا در روزهای اول بهینه )اپتیمم( نباشد تلفات پیش استارتر )طی ۳ تا۴روز اول( بر تلفات کل دوره افزوده خواهد شد زیرا این جوجه ها چندروز پس از اتمام جذب کیسه زرده، حذف می شوند.

این گله ها یکنواختی )یونیفرمیتی( ضعیفی خواهند داشت و با افزایش جوجه های کوچک جثه که باید حذف شوند، در هفته اول روبرو خواهند شد که این خود موجب تضعیف پارامترهای عملکردی در هفته

اول پرورش است.

هرگونه اقدامی که افزایش وزن هفت روزگی جوجه ها را به دنبال داشته باشد با کاهش تعداد جوجه های کوچک جثه و ضعیف در هفته اول که به هر علت توانایی تغذیه به حد کافی را ندارند همراه خواهد شد. تنها نکته ای که در این میان باید به آن توجه داشت این است که افزایش سرعت رشد در هفته اول می تواند احتمال بروز تلفات در هفته آخر دوره پرورش، ناشی از اختلالات متابول کی نظیر آسیت و سندرم مرگ ناگهانی، را افزایش دهد که البته یافتن نقطه تعادل با اتکا به راهنمای مدیریت گله و تجربه کافی در مدیریت و مانیتورینگ منظم گله میسر خواهد بود.

رشد بهتر دستگاه گوارش و تغذیه بهتر در هفته اول با داشتن اثرات متابولیکی بلند مدت، بر ترکیب لاشه و رشد بیشتر بافت های ماهیچه ای و چربی کمتر لاشه مؤثر است. از سوی دیگر، ارائه پاسخ های ایمنی در این جوجه ها تقویت خواهد شد چرا که تأخیر و یا هر گونه خلل در روند رشد حیوان با رشد و توسعه ضعیف اندام ها و مکانیزم های دفاعی و پرندگانی ضعیف تر همراه می شود.

بنابراین با افزایش وزن هف تروزگی، عملکرد بهتر رشد و یکنواختی بیشتر گله، مورد انتظار است. به عنوان مثال، افزایش ۸ درصدی وزن هفت روزگی در سویه ۵۰۰ نژاد کاب، در طی سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ ، مؤید توجه ویژه متخصصین ژنتیک، برای رسیدن به وزن بیشتر در سن هفت روزگی و شاهد اهمیت هفته اول پرورش و تأثیر بلندمدت آن در کل دوره پرورش است؛ به عنوان مثال بررسی های میدانی )داخل فارم ها( نشان داده است وزن هفت روزگی بالای ۱۸۰ گرم می تواند موجب بهبود FCR و در نتیجه سود اقتصادی در مقایسه با وزن ۱۷۰ گرم و یا کمتر در هفت روزگی، به موجب کاهش هزینه خوراک به ازای هر کیلو وزن زنده تا حدود ۵ درصد افزایش یابد.

برای رسیدن به این مقصود پار های ملاحظات مدیریتی سودمند در دو حوزه اقدامات تغذی های و مدیریتی پرورش هفته اول به قرار ذیل م یباشد:

• تأمین جیره با قابلیت هضم بالا با نظر بر نابالغ بودن سیستم آنزیمی هضم در جوجه های جوان

• تأمین محیط بهداشتی مناسب با توجه به کامل نبودن مسیرهای دفاعی و رشد محدود اندام های ایمنی در مقایسه با پرندگان بالغ

• تأمین احتیاجات غذایی مطابق با کاتالوگ و جیره با کیفیت به گونه ای که تغذیه کافی جوجه های کوچک جثه و رشد کافی آنها را فراهم سازد.

• تنظیم دما، رطوبت و میزان د یاکسیدکربن سالن پرورش در راستای تحریک اشتها

• دسترسی آسان به خوراک )تعداد دانخوری، آبخوری و ارتفاع مناسب آنها و نیز دمای آب آشامیدنی(

• کنترل میزان دریافت خوراک با بررسی چینه دان )در طی ۲۴ ساعت۹۵درصد چینه دان ها باید پر باشد(

• توجه ویژه به میزان مصرف خوراک پس از ۴ روزگی

• سعی در کاهش درصد جوجه های کوچک جثه در هف تروزگی با اتکاء به روش های تغذیه زودهنگام ) .)Early Feeding__