مقالات پرستاری و مامایی جامع نگر

مقدمه: فيبروم رحمي شايعترين تومور خوش خيم لگني است. در مطالعات مختلف شيوع فيبروم رحمي بين %25 تا %77 گزارش شده و در مورد فاکتورهاي خطر مرتبط با آن نيز نتايج متفاوت مي باشد.
هدف: هدف مطالعه حاضر تعيين فراواني و بررسي عوامل خطر فيبروم رحمي در زنان هيسترکتومي شده در دو گروه داراي فيبروم و فاقد آن مي باشد.
روش کار: اين مطالعه مقايسه اي مقطعي با بررسي پرونده کليه بيماراني که از آبان 1385 تا پايان 1386 در بيمارستان الزهرا (س) رشت تحت عمل جراحي هيسترکتومي قرار گرفته بودند، انجام گرفت. از 313 بيمار تحت هيسترکتومي، تعداد 267 پرونده که داراي برگه آسيب شناسي و ثبت سوابق بيمار بطور کامل بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس پرونده هاي بيماران داراي فيبروم و فاقد فيبروم از نظر اطلاعات مربوط به متغيرهاي سن، تعداد حاملگي، وضعيت سيکل قاعدگي، خونريزي غيرطبيعي رحمي، سابقه نازايي، ابتلا به فشار خون، ديابت و مصرف قرص هاي ضدبارداري که در پرونده ثبت شده بود مقايسه شدند. براي تحليل داده ها آزمون هاي آماري کاي دو، تي تست و رگرسيون لجستيک چندگانه مورد استفاده قرار گرفت.
نتايج: بر اساس يافته هاي آسيب شناسي از 267 بيمار تحت هيسترکتومي %56.9 داراي فيبروم رحمي و %43.1 فاقد، فيبروم بودند بر اساس آزمون آماري لجستيک چندگانه ارتباط مثبت بين خونريزي غيرطبيعي رحمي، اختلالات طول مدت خونريزي قاعدگي سابقه نازايي و خطر فيبروم رحمي وجود داشت. در حاليکه بين سابقه مصرف قرص هاي ضدبارداري، تعداد حاملگي، سن و خطر فيبروم رحمي رابطه معکوس بود.
نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه که فيبروم رحمي با خونريزي غيرطبيعي رحمي، اختلالات طول مدت قاعدگي ارتباط مثبت و با مصرف قرص هاي ضدبارداري ارتباط عکس دارد بنظر مي رسد جهت پيشگيري از ايجاد فيبروم مصرف قرص هاي ضدبارداري، درمان اختلالات قاعدگي و خونريزي غيرطبيعي رحمي مي تواند در افراد پرخطر موثر باشد. شايد آگاهي از اين عوامل بتواند کليد مناسبي در شناخت واقعي اين تومورها و اقدامات پيشگيري از آنها در انجام هيسترکتومي باشد.

 نسخه قابل چاپ