هفته بیست و یکم:...( "قناعت در زندگی")...

*  امام على عليه ‏السلام :

اَطيَبُ العَيشِ القَناعَةُ؛
 

خوش‏ترين زندگى، زندگى با قناعت است.

*  امام على عليه ‏السلام :

مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الكَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ؛
 

هر كس به مقدار كفايت، قناعت كند، آسايش مى‏ يابد و براى خويش زمينه گشايش فراهم مى ‏كند.

*  امام على عليه ‏السلام :

مِن شَرَفِ الهِمَّةِ لُزومِ القِناعَةِ؛

پايبندى به قناعت، از والايى همّت است.

*  امام صادق عليه‏ السلام :

حُرِمَ الحَريصُ خَصلَتَينِ و َلَزِمَتهُ خَصلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافتَقَدَ الرّاحَةَ و َحُرِمَ الرِّضا فَافتَقَدَ اليَقينَ؛

حريص از دو خصلت محروم شده و در نتيجه دو خصلت را با خود دارد: از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست داده است، از راضى بودن محروم است و در نتيجه يقين را از دست داده است.

*  امام على عليه‏ السلام :

اِنتَقِم مِنَ الحِرصِ بِالقَناعَةِ كَما تَنتَقِمُ مِنَ العَدُوِّ بِالقِصاصِ؛

از حرص، با قناعت انتقام بگير، چنان كه با قصاص از دشمن انتقام مى گيرى.