متن نشریه (دو ماهنامه) خلق - شماره سیزدهم

هر مقداري از حضرت حق که دورتر بشويم، از منزلت انساني خود بيشتر فاصله مي‌گيريم. البته او با ما هست: «و هو مَعَکُم أينما کُنتم».5 اين من هستم كه براي خودم حجاب‌هاي ظلماني ايجاد مي‌کنم؛ زيرا هر معصيتي يک حجاب و در حكم يك سلول آهني است. ولي تمام اين حجاب‌ها و سلول‌ها را مي‌توان از ميان برداشت. ناصري مي‌تواند حجاب‌هاي هفتاد ساله‌ و سلّول‌هاي متعددي را كه براي خود درست کرده، با يک شب درِ خانه خدا آمدن، و با گفتن اينكه اشتباه کردم، در اثر ندامت قلبي، موجبات رستگاري خود را فراهم سازد. جوان‌ها کارشان بسيار آسان‌تر و راهشان نزديک‌تر است. يک شب درِ خانه خدا برويم و بگوييم: خدايا، «مَن ليْ غَيُرک؛ کسي نيست که به من رحم كند و مرا مورد عنايت قرار بدهد، به جان امام زمان عليه السلام قسم، خدا گناهان ما را مي‌بخشد. کسي که چنين خداي مهرباني دارد، آيا سزاوار است که از او غافل بماند؟ چرا بايد بگذارد بار گناهانش سنگين شود؟ در روايات آمده است که اگر شخص معصيت کاري در حالي كه همه خوابيده‌اند، بيدار شود، و دو رکعت نماز بخواند و بگويد خدايا من آمدم، خداوند او را مي‌پذيرد وگناهانش را مي‌آمرزد. همچنين در روايات آمده است كه خشنودي خداوند از چنين كسي، بيشتر از كسي است كه بار سفر و راحله‌اش را در بيابان گم كرده و تن به مرگ داده و ناگهان زاد و توشه‌اش را يافته است. در روايت ديگر آمده است كه خدا ما را دوست دارد و ما را نيافريده تا در آتش دوزخ بسوزيم، او ما را خلق کرده است که در اوج سعادت و تکامل و در قرب خودش زندگي کنيم. نماز، کليد بهشت است، مهرية حورالعين است، سبب باز شدن چشم بصيرت انسان است، کسي که نمازش را درست مي‌خواند پشت ديوارها را مي‌بيند و چشم بصيرتش باز مي‌شود. ويژگي عجيب نماز، اين است كه معجوني از عبادات گوناگون است. برخي افراد فقط به ذكر استغفار يا تسبيح مي‌پردازند؛ اما نماز عبادتي است كه در آن؛ تکبير، تسبيح، تعظيم، تحميد و...، همه چيز در اين نماز موجود است. لذا بهترين عبادات نماز است. نبي اکرم به اندازه‌اي براي نماز خواندن مي‌ايستادند كه پاهايشان ورم مي‌كرد. آيه نازل شد كه «ما انزلنا عليک القرآن لِتَشْقي؛6 براي چه خودت را اين‌قدر به زحمت مي‌اندازي؟» عرض کرد: «افلا اَکون عَبداً شکورا؛7 پروردگارا، در ازاي اين همه نعمت‌ها، نبايد شاكر و شكرگذار تو باشم؟!» وقتي که امام زمان نماز مي‌خوانند، درهاي آسمان‌ها باز مي‌شود و نماز من و شما هم با اين همه نواقصش، به احترام امام زمان قبول مي‌شود و به آسمان‌ها عروج مي‌كند. در روايت داريم: «اوّلُ الوقتِ رضوانُ الله؛8 در اول وقت رضايت حق و خشنودي خداست».
مرحوم قاضي که استاد اخلاق بودند و از مردان بسيار فوق‌العاده و راه رفته، از او نقل شده که: من هر چه دارم، از نماز اول وقت دارم