هجرت نوراني
پنج شنبه 3 بهمن 1392 11:30 PM
او در سال 1320 2 از نجف به تبريز بازگشت و مشغول تعليم و هدايت شد. در سال 1329 به قم هجرت كرد و به تدريس دروس فقه و اخلاق در مدرسة فيضيه براي عموم، و درس عرفان در منزل براي خواص پرداخت.
از ويژ‌گي‌هاي مجلس ايشان، سوز خاص و نفس‌هاي آتشين بود كه از سوز دل او در فراق محبوب نشان داشت: «مجلس ايشان آن قدر روح‌افزا بود كه وقتي اسماء خدا را بيان مي‌كرد، چند نفر از هوش مي‌رفتند».3 به بركت هجرت ملكي تبريزي به قم، مكتب عرفاني نحلة نجف نيز در قم گسترش يافت و بسياري از عالمان بزرگ از زلال هدايت و معرفت او سيراب گشتند. وجود ايشان در قم باعث طراوت حوزه و روي آوردن علما به اين شهر شد.
حضور طلاب و علما و مخصوصاً بزرگاني چون امام خميني قدس سره، آيت‌الله بهاءالديني و آيت‌الله اراكي قدس سرهم درس اخلاق او را پررونق ساخته بود. آن بزرگوار در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه نيز به اقامه جماعت مي‌پرداخت
