ايشان معتقد بودند كه سير و سلوك تدريجي و مرحلهاي است. نبايد انسان بپندارد كه با يك رياضت و عبادت در مدت كوتاهي، ميتوان نتيجه گرفت. ميگفتند راه طولاني است و بايد استواري و صبوري كرد تا به نتيجه رسيد. ايشان از صاحب مكتبشان آسيد علي قاضي قدس سره و او از ملاحسينقلي همداني قدس سره نقل ميفرمودند كه تا انسان گناه ميكند، درهاي ملكوت به روي او باز نميشود. راه رسيدن به ملكوت، ترك گناه است.