آيت الله بهجت از نگاه بزرگان
پنج شنبه 3 بهمن 1392 8:06 PM
نويسنده: هيئت تحريريه
صفحه 38 الي 41 نسخه چاپي
درآمد
پاكبازان وادي توحيد و عبوديت و عاشقان كوي دوست كه عمر خود را با مجاهدات خالصانه در راه طلب سپري مي‌كنند، همواره مورد توجه ديدگان تيزبين شيفتگان معنويت و اخلاق و اخلاص‌اند. حيات آنان سراسر درس حكمت و شوريدگي است و مرگشان تأثر برانگيز، جان‌كاه، دردآلود و جبران ناپذير. درگذشت چنين عالماني، خلائي در جامعه پديد مي‌آورد كه سال‌ها بايد بگذرد تا چشم ساكنان سرزمين خاك، بار ديگر به ديدنشان روشن گردد. آنان گوهرهايي بسيار نادرند كه اختر تابناك وجودشان، ملجأ و مأواي حيرت‌زدگان وادي كران ناپيدا و بي‌انتهاي مسير حق و هدايتگر گم‌شدگان طريق عشق و شوريدگي است.
حضرت آيت الله العظمي بهجت در زمره چنين عالماني جاي گرفته است. او كسي بود كه سال‌هاي سال كمر همّت و مردانگي بسته بود تا جز به دوست نينديشد و به هيچ كسي و چيزي جز او، سرنسپرد. اين مرد خدا، در چشم همه مردان خدا، بزرگ بود و دوست‌داشتني.
خوش‌تر آن باشد که سرّ دلبران
گـفته آيـد در حـديث ديگـران
روشن است كه درباره شخصيت و ابعاد وجودي آن بزرگوار ناگفته‌هاي بسياري وجود دارد كه آنچه در كلام بزرگان و شخصيت‌ها مي‌خوانيد، تنها برخي از زواياي پنهان را مي‌نماياند.
¨امام خميني قدس سره
ارتباط صميمانه امام خميني قدس سره به سال‌ها قبل از پيروزي انقلاب اسلامي باز مي‌گردد. از آيت الله مسعودي، توليت آستان مقدس حضرت معصومه عليها السلام، نقل شده است: «در چند سالي كه خدمت امام بودم، چندين بار امام فرمود كه فردا به منزل آقاي بهجت مي‌رويم. وقتي به منزل ايشان مي‌رفتيم، به اشاره امام بيرون مي‌رفتم و آن دو حدود نيم ساعت به گفتگو دربارة موضوعاتي مي‌پرداختند كه نمي‌دانيم چه بود. همچنين ايشان مي‌گويد: در بحبوحه نهضت امام در سال 41 يا 42 آقاي بهجت دو - سه بار فرمود كه به آقاي خميني بگوييد در فلان روز و فلان ساعت، دو گوسفند و گاهي مي‌فرمود سه گوسفند قرباني كند و من مي‌آمدم به حضرت امام اطلاع مي‌دادم و ايشان هم بلافاصله دستور قرباني مي‌دادند. يك بار ديگر، آقاي بهجت به من فرمود: نامه كوچكي دارم كه شما آن را به آقا (امام خميني) برسانيد، و من نامه را در جماران به امام تحويل دادم. اين نمونه‌اي از ارتباط امام و آيت الله بهجت بود كه ما فقط ظواهرش را مي‌ديديم و از باطنش اطلاع نداشتيم.
آيت الله مصباح يزدي از مرحوم حاج‌آقا مصطفي - فرزند امام - از قول پدرشان نقل مي‌كند: «آقا معتقدند جناب آقاي بهجت داراي مقامات معنوي بسيار ممتازي هستند؛ از جمله ايشان داراي موت اختياري است؛ يعني قدرت دارد كه روحش را از جسم خلع (جدا) كند و بعد مراجعت كند».
همچنين آيت الله مصباح يزدي مي‌گويد: يكي از مواردي كه اعضاء خبرگان رهبري خدمت حضرت امام قدس سره رسيدند، از ايشان رهنمودهاي اخلاقي خواستند. امام، خبرگان را به آيت الله بهجت حواله دادند و در پاسخ اظهار خبرگان كه ايشان كسي را نمي‌پذيرد فرمودند: آن قدر اصرار كنيد تا بپذيرند.
و اين ارتباط و احترام و عنايت يك طرفه نبود بلكه آيت الله بهجت نيز نسبت به حضرت امام و شأن ايشان احترام ويژه قائل بودند به عنوان نمونه: در سال 1341 كه امام از زندان آزاد شدند و به قم آمدند، هر روز منزل امام آكنده از جمعيت بود. در آن زمان هر روز آيت الله بهجت به منزل امام مي‌آمدند و براي خير مقدم گفتن به مردم، جلو در اتاق مي‌ايستادند وقتي از ايشان خواسته مي‌شد كه داخل اتاق بيايند و شايسته نيست بيرون بايستند. در پاسخ فرمودند: بر خود واجب مي‌دانم كه براي تعظيم اين شخصيت ارزنده (امام خميني) به اينجا بيايم و دقايقي بايستم سپس بازگردم».
¨آيت الله سيد عبدالكريم كشميري
از آيت الله كشميري سؤال مي‌شود كه شخصي را به عنوان استاد كامل معرفي كند و او فرموده بود: «آقاي بهجت، آقاي بهجت!»
¨آيت الله شيخ عباس قوچاني
آيت الله مصباح يزدي مي‌گويد: آقا شيخ عباس قوچاني - كه جانشين مرحوم آقاي قاضي طباطبايي در مسائل اخلاقي و عرفاني است - اعتقاد داشت كه آيت الله بهجت كمالات فوق‌العاده‌اي دارد و زماني كه هنوز سنشان به بيست نرسيده بود، به مقاماتي رسيده بودند كه به سبب ارتباط نزديك و رفاقت صميمانه كه داشتيم، از آنها اطلاع پيدا كردم و آقاي بهجت از من تعهد گرفته بود كه تا زنده است، آنها را جايي نقل نكنم.
در ادامه مي‌نويسد: اگر او در آن سن به اين مقامات رسيده، بعد از يك عمر سير و سلوك و استقامت در راه بندگي خدا و انجام وظايف به چه پايه‌اي از قرب خداوند رسيده است!؟ و به همين خاطر هر مؤمن پاك‌سرشتي كه ايشان را ببيند مجذوب او مي‌شود. به ويژه آن حالات عبادي ايشان و اگر كسي توفيق شركت در نمازهاي ايشان را پيدا كند مايه بركات بسيار زيادي است.
¨آيت الله العظمي خامنه‌اي
«... براى اينجانب و همه ارادتمندان آن مرد بزرگ، فقيه عاليقدر و عارف روشن ضمير، اين مصيبتى سنگين و ضايعه‌اى جبران ناپذير است: ثلم فى الاسلام ثلمة لايسدّها شىء. آن بزرگوار که از برجستگان مراجع تقليد معاصر به شمار مى‌رفتند، معلم بزرگ اخلاق و عرفان و سرچشمه فيوضات معنوى بى‌پايان نيز بودند. دل نورانى و مصفاى آن پارساى پرهيزگار، آيينه روشن و صيقل يافتة الهام الهى، و کلام معطر او راهنماى انديشه و عمل رهجويان و سالکان بود...».
¨آيت الله العظمي سيستاني
«... فقدان آن بزرگوار که از اعاظم علماى اعلام و از جايگاه معنوى بالايى برخوردار بودند، ثلمه‌اى بزرگ است...».
¨آيت الله العظمي صافي گلپايگاني
آن مرحوم بخش مهمى از عمر با برکت خود را در نجف اشرف و جوار حرم مطهر حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام سپرى نمود و از محاضر مراجع مشهور و اساتيد نامدار، کسب علم، معنويت و فضايل نمود و بخش پايانى عمر شريف را در قم به استفاده از حوزه درسى آيت اللّه‌العظمى بروجردى قدس سره و تدريس و اشتغال به تأليف و تربيت طلاب گذرانيد و با سوابقى درخشان از اين عالم فانى به دار جاودانى و لقاى حق پيوست...».
¨آيت الله العظمي مكارم شيرازي
«... فقدان اسفناک عالم بزرگ ربانى و عارف مخلص الهى حضرت آيت اللّه العظمى بهجت قدس سره همه را شديداً متأثر ساخت. اين مرد بزرگ عمرى را به تربيت شاگردان و تهذيب نفوس ارادتمندان و توجه دادن عموم به ساحت قدس امام زمان عليه السلام گذراند. زندگى زاهدانه و عبادات عارفانه و سخنان بيدارگر او در قلوب همه عاشقان مکتب علوى اثر عميقى داشت...».
¨آيت الله العظمي نوري همداني
«... آن فقيه کامل و وارسته، مصداق کامل گفتار خداوند حکيم: «و من يؤت الحکمة فقد اوتى خيراً کثيراً» و معيار تمام‌عيار گفتار حضرت محمد مصطفى صلي الله عليه و آله و سلم بودند كه: «با عالمى مجالست کنيد که ديدار او شما را به ياد خدا بيندازد و عمل او شما را به آخرت ترغيب نمايد و گفتار او موجب افزايش علم شما گردد».
¨آيت الله العظمي حسين مظاهري
«... آن عالم ربّانى علاوه بر حضور پُر مايه علمى در دو مکتب حوزوى بزرگ نجف اشرف و قم، از آخرين ميراث داران و بازماندگانِ روشن ضميرِ حلقه عرفانى و اخلاقى سيّد العرفاء المتألهّين مرحوم مغفور آيت اللّه آقاى سيّد على قاضي قدس سره و خود از برجستگانِ اين عرصه بودند و به اين سبب، نعمت وجود پُر برکت ايشان و دلِ سراسر نورانيّت و کلام نافذ آن بزرگوار، به ويژه در دوره اخير براى حوزه علميه، اميد بخش و براى همه عاشقانِ معنويّت و اخلاق و علاقه‌مندان به سلوک عرفانى، مايه درس‌آموزى و صفاى روح بود.
¨آيت الله جوادي آملي
ما از علامه طباطبايي قدس سره براي معرفي استاد اخلاق استعانت خواستيم ايشان ما را به آيت الله ارجاع دادند و فرمودند روش زندگي ايشان خود درس اخلاق است.1
¨حجت الاسلام و المسلمين حاج علي آقا (آقازاده آيت الله بهجت):
شنبه، روز قبل از رحلت با وجود آنكه نيم ساعت زودتر از موعد براي افاده و تدريس آماده شده بودند، فرمودند: دلم اندكي درد مي‌كند و ليوان آبي طلب كردند، سپس فرمودند: اطلاع دهيد كه امروز نه به درس مي‌روم و نه نماز مي‌آيم.
روز يكشنبه، صبح با توجه به وخامت حالشان، به طرز بي‌سابقه، نماز را با تيمم اقامه كردند و صبح روز يكشنبه شنيدم كه مي‌فرمودند: «السلام عليك ايّها النّبي و رحمة الله و بركاته» و مكرر جمله «السلام عليكم و رحمة الله و بركاته» را فرمودند و از اينكه مخاطب ايشان چه كساني بودند، متوجه نشدم.
گويي با ارواح مقدّس انبياء و اولياء و يا ملكوتيان وداع مي‌كردند و عمر شريفشان را كه همه‌اش در واقع صلاة پيوسته بود و دائم به ذكر يار مشغول بودند و پيوسته در نماز بودند، با سلام به سر آوردند.2
من همان دم كه وضو ساختم از چشمه عشق
چار تكبير زدم يك‌سره بر هر چه كه هست
¨ پي‌نوشت‌ها
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. بهجة القلوب، ص22.
2. همان، ص10
