چطور در خانه كمپوست توليد كنيم؟

کاربرد متداول تجاری کرم های قرمز عبارتند از:

1.     عملیات پرورش کرم در حد وسیع (مزارع کرم)

2.     مدیریت فضولات حیوانی یا کود حیوانی در دامداری ها بخصوص دامداری های پرورش دامهای شیری,اسب ,خوک و خرگوش.

3.     کاهش مواد زائد تولیدی در مدارس,بیمارستانهاو سایر موسسسات

4.     تولید ورمی کمپوست از مواد زائد باغبانی,پسماندهای آلی و مواد غذایی و جامدات بیولوژیکی یا لجن در مقیاس بزرگ

5.     اصلاح بهبود کیفیت و ساختار خاک با استفاده از ورمی کمپوست تولیدی

6.     تولید تی کمپوست با استفاده از ورمی کمپوست تولیدی

7.     تولید پروتئین کرم قرمز جهت تغذیه و پرورش ماهی و طیور.

 محاسن تولید ورمی کمپوست به صورت سبدی :

 فرایند سریع: تبدیل زباله در مدت 45-40 روز انجام می شود در صورتی که در روشهای متداول 6-4 ماه زمان نیاز دارد.

 آلودگی صفر: ورمی کمپوست در سبد تولید شده می شود و از آلودگی هوا ,آب و خاک بطور کامل جلوگیری می کند .

 عاری از بوی نامطبوع : این فرایند هیچ بوی نامطبوعی منتشر نکرده بنابر این سبد ها می توانند در مجاورت خانه ها مسکونی قرار گیرند.

 کود آلی : این فرایند,زباله را به کود آلی غنی تبدیل می کند که می تواند هم در باغها مورد استفاده قرار گیرد و هم با قیمتهای مناسبی به فروش برسد.

 پتانسیل اقتصادی : یک کیلو گرم زباله قابل تجزیه بیولوژیکی میتواند حدود 4/. کیلو گرم ورمی کمپوست تولید نماید.

غذا های قابل قبول برای کرم ها:

کرم ها می توانند پوست و هسته و آشغال میوه جات ,سبزیجات,پوسته تخم مرغ,پوست سیب زمینی تفاله قهوه و چای, نان ,گرد و خاک جاروبرقی,پسماند مو و ناخن را به عنوان غذا مصرف کنند.قبل از ریختن غذا در محل ,کرم ها را برای مدت یک هفته رها کرده و به آنها اجازه می دهیم تا خوردن غذای بستر را شروع کنند.آنها مواردی را که دارای موارد زیادی سلولز است,نظیر خاک اره ,برگ کاغذ و مقوا دوست دارند.بطور کلی به محض اینکه کرم ها ,در محیط جدید قرار می گیرند ,باید به آنها غذا داد.اگر چه کرم ها اشتهایی شگفت انگیز دارند,ولی خیلی مهم است که غذای اضافی به انها ندهیم.خیلی بهتر است که به کرم ها بصورت هفتگی و در مقادیر کم غذا بدهیم, کرم ها می توانند بیشتر از نصف وزن خود در طول شبانه روز غذا مصرف کنند و در کمتر از یک ماه می توانند جمعیتشان را به دو برابر افزایش دهند.

غذا های غیر قابل قبول برای کرم ها:

باید دقت نمود که چه چیزی برای خوردن به کرم ها داده می شود ,خصوصا اگر از منابع غذایی آنها بی اطلاع باشیم , بعنوان مثال در موارد دفعی اسب ,گله یا سگ اغلب کرم کش هایی وجود دارد که در آنها فعال باقی مانده و کرم های پارازیت را در حیوانات از بین می برند,بنابر این می توانند کرم ها را نیز بکشند اگر از کود حیوانی استفاده می شود ,باید به زمان انتقال کرم ها به محیط( کود) دقت نمود و از مصرف کود تازه برای چند هفته اجتناب کرد.

غذا های غیر قابل قبول برای کرم ها عبارتند از :

مرکبات ,سیر و پیاز,گوشت و مرغ و جوجه, فراورده های لبنی,مدفوع سگ و گربه و همچنین روغن و غذا های چرب,پنیر, کره,تولیدات حیوانی,ماهی و حبوبات. از مواد غیر غذایی نظیر شیشه,پلاستیک,فلزات,قوطی حلبی و زرورق نباید در کمپوست استفاده شود ,زیرا مشکل حشرات و جانوارانی مثل موش بوجود می آید.کاغذ هایی که روی آنها با جوهر های رنگی نوشته شده باشد برای کرم ها مناسب نیست چون گاهی اوقات در جوهر ها فلزاتی بکار میرود که برای کرم ها سمی و کشنده است.

زمان فعالیت کرم های خاکی:

کرمهای خاکی در بهار و پاییزیعنی هنگامی که سطح خاک گرم و مرطوب باشد ,نسبت به تابستان که سطح خاک خشک است و یا در زمستان که هوا بسیار سرد است,فعالیت بیشتری دارند. مقدار و فصل بارندگی نیز در فعالیت پرورش کرم خاکی تاثیر بسزایی دارد.

دوره زندگی و رشد کرم خاکی:

تخم کرم های خاکی در پیله قرار میگیرد که بسته به نوع گونه از نظر شکل متفاوت است. مدت زمان رسیدن پیله ها و پیله گذاری به گونه کرم خاکی ,دما, تراکم جمعیت,غذای در دسترس و رطوبت بستگی دارد.

 پیله گذاری ها در بهار و اوایل تابستان انجام می شود.حداقل دما برای پیله گذاری 3 درجه سانتی گراد ذکر شده است که پایین تر از آن این عمل انجام نمی شود.عامل دیگری که می توند تعداد پیله ها را تحت تاثیر قرار دهد نوع ماده غذای مصرفی است.در این مورد گزارش شده است که بالغینی که از لجن فاضلاب خانگی استفاده می کنند ,یک دهم تعداد پیله هایی که توسط بالغینی که از فضولات گاوی و اسبی استفاده می کنند, پیله گذاری می کنند..در طول رشد کرم های خاکی ,بجز تغییراتی که در رنگدانه آنها صورت می گیرد ,تغییرات ظاهری بیرونی کمی تا بلوغ اتفاق می افتد.و افزایش وزن کرم های خاکی عمدتا قبل از رسیدن به بلوغ صورت می گیرد.

تخم کرم ها در شرایطی که محیط مرطوب و درجه حرارت 16 تا 27 درجه سانتی گراد باشد,در عرض 14 تا 20 روز رسیده و کرم ها ی کوچک از آن بیرون می آیند. کرم های جوان هنگام خروج از تخم بیرنگ هستند.

.عمر طبیعی بسیاری از کرم ها خاکی کوتاه است ولی به طور طبیعی بیش از 5/1 سال عمر می کنند.با از بین رفتن کمربند تناسلی ,پیری در کرم ها پدیدار می شود که همراه با از دست دادن تدریجی و جزئی وزن بدن و در نهایت مرگ خواهد بود.

تکثیر کرم ها:

کرم ها خاکی از نظر تولید مثل دو جنسی اند و اندام های نر و ماده آنها در سوراخ هایی در قسمت شکمی بدن قرار دارند .کرم های خاکی تولید مثل مداوم و یا نیمه مداوم دارند و در اکثر ایام سال کپسول تخم می کنند.در اکثر گونه ها ,تولید کپسول های تخم منوط به فراهم نمودن غذا و شرایط مناسب محیطی است.اکثر کرم ها کپسول های کرمشان را در نزدیکی سطح خاک قرار میدهند.

تاثیر ورمی کمپوست بر خصوصیات خاک:

در اکثر تحقیقات انجام شده روی ورمی کمپوست ,تاکید بر اندازه گیری خصوصیات ورمی کمپوست و تاثیر آن بر رشد گیاه متمرکز بوده است.میزان ترکیبات هوموسی در ورمی کمپوست 60-40% بیشتر از ورمی کمپوست است.ترکیبات هوموسی نقش مهمی در تهویه ,ظرفیت نگهداری آب خاک و نفوذ پذیری آن دارد,بنابر این تاثیر ورمی کمپوست  بر خصوصیات فیزیکی خاک بیشتر از کمپوست است .وقتی ترکیبات هوموسی خاک از بین رود خاک سخت,فشرده و کلوخه ای شود.اسید های هیومیک آزاد شده از فضولات کرم های خاکی میزان فعالیت متابولیکی خاک را زیاد می کنند. افزایش ظرفیت نگهداری آب خاک ,میزان نفوذ پذیری و تخلخل و همچنین کاهش چگالی ظاهری خاک بر اثر اضافه کردن ورمی کمپوست به دلیل تاثیر ورمی کمپوست بر خاکدانه سازی اتفاق می افتد.فضولات کرم های خاکی مقدار زیادی فسفر و آنزیم فسفاتاز دارد که به جذب این عنصر توسط گیاهان ,در خاک هایی که ورمی کمپوست در یافت کرده اند ,کمک می کند. تاثیر کرم های خاکی بر خاکدانه سازی و پایداری ساختمان خاک  از طریق فضولاتی است که از نظر فعالیت میکروبی بسیار فعال می باشند.

تاثیر فضولات کرم های خاکی ممکن است به علت مقدار ماده آلی زیاد آنها,بافت و ظرفیت نگهداری آب آن یا جمعیت بیشتر باکتری ها و قارچها در آن باشد.ریسه قارچها و متابولیت های میکروبی نقش زیادی در تشکیل خاک دانه ها دارند .افزایش جمعیت کرم های خاکی در خاک پس از اضافه کردن ورمی کمپوست ممکن است دلیل دیگری برای بهبود شرایط خاک باشد .کانالهای کرم های خاکی نقش مهمی را در افزایش نفوذ پذیری خاک و تخلخل آن بازی می کنند.افزودن ورمی کمپوست به خاک فعالیت کرم های خاکی را افزایش می دهد.افزودن ورمی کمپوست همانند کمپوست به محیط های کشت گلدانی سبب کاهش چگالی ظاهری ,تخلخل و افزایش ظرفیت نگهداری آب این محیط ها می شود.

میزان فعالیت میکروبی در ورمی کمپوست بسیار بیشتر از کمپوست است .میزان نیتروژن وزن زنده میکروبی خاک  پس از مصرف ورمی کمپوست ضایعات کاغذ و کود گاوی بیشتر از کمپوست است.در محیط های کشت حاوی خاک اضافه کردن ورمی کمپوست حاصل از فضولات اردک به خاک باعث افزایش فعالیت میکروبی در مقایسه با گلدانهایی که فقط کود شیمیایی دریافت کرده اند شده است.اتو کلاو کردن ورمی کمپوست باعث کاهش تاثیر مثبت آن بر رشد گیاهان می شود و این موضوع نشان دهنده اهمیت فعالیت میکروبی در ایفای نقش ورمی کمپوست در خاک است.