مردي از كشمير
پنج شنبه 3 بهمن 1392 7:40 PM
مردي از كشمير
نويسنده: مرتضي صالحي
صفحه 40 الي 43 نسخه چاپي
يكي از گل‌هاي بستان علم و اخلاق و عرفان نحلة نجف، عالم رباني مرحوم سيد مرتضي كشميري است. او كه مردانه در اين مسير كوشش كرد، الگويي بسيار موفق براي مشتاقان و تشنه‌كامان شراب زلال وصل به شمار مي‌رود. در زمانه‌اي كه بعضي مكاتب دروغين عرفان با الگوهاي ساختگي و بدلي انسان‌ها را سرگشته‌تر و مضطرب‌تر مي‌ساختند، از ميان پرورش يافتگان اين نحلة عرفاني گل‌هايي خوشبو تربيت يافتند كه نه به دنبال فراخواندن ديگران به خود، بلكه به دنبال قرب به معبود بودند؛ آنان كه همة عالم را فداي يك شب عشق‌بازي با محبوب مي‌كردند. از همة آسايش‌ها و خوشي‌ها و شادي‌هاي عالم ملك مي‌گذشتند تا شبي در ملكوت سير كنند. مرحوم سيد علي قاضي، عارف نامي و استاد بزرگِ اخلاقِ حوزة علمية نجف در وصف سيد مرتضي كشميري مي‌فرمايد:
«در مسجد سهله او را زير نظر گرفتم. پس از فراغت از نماز واجب و تناول اندكي غذا، به طرف مقام حضرت مهدي عليه السلام رهسپار شد. آن شب، شبي سرد و زمستاني بود و بادهاي تندي مي‌وزيد. او را از نزديك مشاهده كردم كه به سوي قبله نشسته و نگاه خود را به طرف نقطة مشخصي دوخته بود. اشك‌هايش بر روي محاسنش قطره قطره مي‌چكيد، چندين بار از مقابل او رد شدم؛ حالت نشستن و عبادات او تا نزديك سپيده دم تغييري نكرد. آن‌گاه براي نماز شفع و وتر و سپس نماز واجب از جاي خود برخاست».1
