ضرب المثلهاي ايراني

«ر»

رستم است و یک دست اسلحه :


در مورد کسانی گفته می شود که با یک دست لباس , فخر بفروشند .

روده بزرگه , روده کوچکه رو خورد :


وقتی که انسان خیلی گرسنه باشد .

راهبر باش نه راه بر :


منظور در زندگی طوری راهنمایی کن که راه گشا باشد نه باعث انحراف و بن بست شود . 

رفتنم با خودم , امدم با خدا :


وقتی که از زمان بازگشت اطلاع نداشته باشد . 

ریشه اش را ملخ خورده :


نشانه از تنبلی و کاهلی است . 

روزه شک دار گرفتن :


کنایه از اینست که کسی در مورد انجام کاری یقین نداشته باشد . 

راه نفسشو بستم :


یعنی کسی را در منگنه و فشار قرار دادم .

روزی گربه , دست زن شلخته است :


زنی که خانه دار نباشد سبب ضرر و زیان است .

روزه بی نماز , عروس بی جهاز , قورمه بی پیاز :


در مورد کاری گفته می شود که از اول تا آخرش ناقص است .

روزه خوردنش را دیده ام , اما نماز کردنش را ندیده ام :


عمل بدش را دیده ایم ولی عمل خوبش را ندیده ایم . 

راه دویده کفش دریده :


زحمت بیهوده کشیدن و ضرر کردن .

روز بهار هفت بار نهار :


کنایه از اینست که در فصل بهار اشتها زیاد می شود. 

رخت دو جاری را در یک تشت نمیشه شست :


کنایه از رقابت زنهای دو برادر است .

روی تشک پر قو خوابیده :


یعنی جایش راحت و خیالش آسوده است .

ریش ما دست اونه :


کنایه از اینست که اختیار ما دست کس دیگری است .