نخستين جرعه‌ها
حجت الاسلام والمسلمين شيخ جعفر ناصري
صفحه 18 الي 23 نسخه چاپي
اشاره: رشد، كمال، خداجويي، پيوند با عالم غيب، طلب معارف، علاقه به شهود حقايق، حس و حالي است كه همه انسان‌ها دارند؛ به ويژه مسلمانان كه دينشان، دين تكامل و كمال است و كتابشان، كتاب معنويت و تقوا و ارتقا و به خصوص شيعه كه اين سير را در طول تاريخ، عاشقانه دنبال مي‌كرده است. چرا نكنند كه اسباب را جمع داشته‌اند؟ با يك دست، تمسّك به كتاب كمال، يعني قرآن آسماني و با يك دست، تمسّك به عروة الوثقاي الهي، يعني اهل بيت رسول خدا صلّي الله عليه وآله وسلم داشته‌اند كه نقطه شروع عالم و خَلق آن‌ها هستند و نقطه پايان معارف و علوم و كمالات نيز و بازگشت خلق به سوي آن‌ها است. شيعه، با حركت به سوي كمال، قصد مي‌كند تقرّب به امامان خويش؛ به ويژه امام هادي مهدي عليه و عليهم السّلام را.
اين طريق كمال كه جذابيت و حلاوت و لطافت بسيار داشته و طالب فراوان، باعث شده است مدعيان فراوان نيز داشته باشد.
علاقه افراط‌گونه مردم از يك سو و فراواني مدعيان از سوي ديگر، باعث شده است مسايل اخلاقي و معنوي در طول تاريخ، دچار نشيب و فرازها، چالش‌ها و احياناً انحراف‌هايي بشود. دنبال كردن سير اخلاق و معنويت در صدها سال گذشته و تأثير حكومت‌ها و اديان و گروه‌هاي بدعت‌گرا بر اخلاق و معنويت را به زماني ديگر وا‌مي‌گذاريم.
سوء‌استفاده‌هايي كه از اين رشته معارف شده است، بحثي جدا و توفيقي سوا مي‌طلبد. فعلاً بايد مطلب را از نياز امروز جامعه‌مان آغاز كنيم.
موقعيت خطير فعلي حكومت اسلامي در كشور عزيزمان ايران و باز بودن دست روحانيت و حوزه‌ها براي تبليغ از يك سو و مردمي كه در پيروي از دين خدا، حجت را بر ما تمام كرده‌اند از سوي ديگر، ما را موظف مي‌كند به نياز‌هاي دروني و خداجويي و خلأ روحي و تشنگي معنوي آنان، بيشتر اهميت بدهيم و بعد از رفع مشكلات دروني خويش، به مشكلات اخلاقي و تهذيبي و معنوي آنان بپردازيم.
در كشور و جامعه امروز ما، كم نيستند كودكاني كه حافظ قرآن و نهج البلاغه باشند. به بركت انقلاب، در دهه‌هاي گذشته هم چنين كودكاني داشته‌ايم كه هم اكنون جوانان و مرداني برومند هستند و حوزه‌هاي علميه بايد براي اينان حرفي گفتني داشته باشد. معنويت‌گرايي، جزء خميره مردم ايران است و زبان حال اين مردم خداجوي است كه:
«حرفي از معني اگر داري بيار»
