تمسخر ؛ مهم‌ترین سلاح دشمنان

یکی از خصوصیت‌های بارز راه موفقیت این است که شما با اولین قدم که در این جاده می‌گذاری مورد تهمت‌ها و اهانت‌ها و تمسخرهای فراوانی قرار می‌گیری اصلاً قرار هم بر این است که جاده موفقیت مالامال از تمسخر و استهزاء باشد و با سختی و رنج همراه باشد و اگر این طور نباشد که نمی‌توان نام آن را جاده موفقیت گذاشت.

بزرگ‌ترین انسان‌ها و نام‌آوران عرصه موفقیت نیز از این قانون مستثنی نبودند و با اولین گام‌های خود برای تبلیغ مسیر اصلی موفقیت و خوشبختی مورد تمسخر و استهزاء قرار می‌گرفتند:

یا حَسْرَةً عَلَی الْعِبادِ ما یَأْتیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِۆُنَ: دریغا بر این بندگان! هیچ فرستاده‌ای بر آنان نیامد مگر آنکه او را ریشخند می‌کردند. (یس،  30)

و این حربه جدیدی نیست که دشمنان بی خرد و بی منطق اسلام امروزه بر علیه دهمین امام شیعیان بکار گرفته‌اند و می‌خواهند حرمت این امام همام را بشکنند. این حربه سالیان سال و بلکه قرن‌های متمادی بر علیه کسانی که جاده اصلی خوشبختی و موفقیت را برای بشریت معرفی می‌کردند ادامه داشته  و ادامه خواهد داشت:

وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ فَأَمْلَیْتُ لِلَّذینَ کَفَرُوا ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَکَیْفَ کانَ عِقابِ: و بی‌گمان، فرستادگان پیش از تو [نیز] مسخره شدند. پس به کسانی که کافر شده بودند مهلت دادم، آنگاه آنان را [به کیفر] گرفتم. پس چگونه بود کیفر من؟ (الرعد،  32)

و اصلاً امکان ندارد که در این عصر بی منطقی و بی خردی که مغزهای دشمنان دین را پر کرده است سخن حقی به زبان بیاورید و مورد استهزاء قرار نگیرید.

هر کسی که می‌خواهد در این جاده پر فراز و نشیب قدم بگذارد باید خود را آماده تمسخر و استهزاء کند و این سنت همیشگی دشمنان قسم خورده اسلام و قرآن کریم است که تمسخر و استهزاء را سرلوحه فعالیت‌های خود کرده و با این کار بی منطقی خود را به رخ جهانیان می کشانند.

البته تنها حربه دشمنان تمسخر نیست بلکه آن‌ها از حربه های دیگری نیز استفاده می‌کنند حربه‌هایی مثل تبعید و شما به محض اینکه بخواهید در مسیر اصلی سعادت قرار بگیرید بلافاصله در برابر شما موضع گیری کرده و شما را تهدید به تبعید می‌کنند مگر انبیای الهی و نام‌آوران عرصه موفقیت را تهدید به تبعید نکردند:

وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّکُمْ مِنْ أَرْضِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فی مِلَّتِنا فَأَوْحی إِلَیْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِکَنَّ الظَّالِمینَ: و کسانی که کافر شدند، به پیامبرانشان گفتند: «شما را از سرزمین خودمان بیرون خواهیم کرد مگر اینکه به کیش ما بازگردید.» پس پروردگارشان به آنان وحی کرد که حتماً ستمگران را هلاک خواهیم کرد.

 (إبراهیم،  13)

حربه‌هایی مانند شکنجه و اذیت و آزار و  مگر نبود که بارها و بارها حضرت نوح و دیگر انبیای الهی را تهدید به شکنجه کردند:

قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ یا نُوحُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومینَ: گفتند: «ای نوح، اگر دست برنداری قطعاً از [جمله] سنگسار شدگان خواهی بود.»(الشعراء،  116)

اگر می‌خواهی قدم در جاده موفقیت بگذاری و اگر می‌خواهی همیشه طرفدار حق و حقیقت باشی اولین شرط آن است که نباید از تمسخر و استهزاء و تبعید و شکنجه هراسی در خود راه بدهی و  این وضعیت میراث پیامبران الهی و امامان معصوم است. هر کس در این چارچوب مورد تمسخر قرار بگیرد باید افتخار کند به اینکه مظلومیتی شبیه دهمین امام شیعیان امام علی النقی پیدا کرده است .