موقعیت جغرافیایی و اقلیم

استان قزوین در نیمه شمالی ایران و با وسعتی در حدود ۱۶هزار کیلومتر مربع کمتر از یک درصد از مساحت کشور را به خود اختصاص داده و بین ۴۸ درجه و ۴۵دقیقه تا ۵۰ درجه و ۵۰ دقیقه طول شرقی و ۳۵ درجه و ۳۷دقیقه تا ۳۶درجه و ۴۵دقیقه عرض شمالی قرار دارد.

استان قزوین از شمال به استانهای گیلان و مازندران، از غرب به استانهای همدان و زنجان، از جنوب به استان مرکزی و از شرق با استان های تهران و البرز محدود می شود.

این استان از ٢٤شهر (قزوین، تاکستان، آبیک، بوئین زهرا، اقبالیه، محمدیه، الوند، اسفرورین، محمودآباد نمونه، خرمدشت، ضیا آباد، آوج، شال، دانسفهان، آبگرم، ارداق، معلم کلایه، رازمیان، کوهین و بیدستان، سگز آباد، شریفیه، خاکعلی، سیردان) در قالب ۵ شهرستان تشکیل شده و دارای ١٩بخش، ۴۴دهستان و ۱۵۴۳آبادی است و جمعیت بیش از یک میلیون را در خود جای داده است.

سلسله جبال البرز مرکزی و کوه های رامند خرقان از سه جهت دشت قزوین را دربر گرفته اند. این دشت از شمال به جنوب ۷۵کیلو متر و از شرق به غرب حدود ۹۵کیلومتر است.

ارتفاعات شمال و شمال غرب استان به بیش از ۴۰۰۰ متر و جنوب غربی استان به ۲۷۰۰ متر از سطح دریا می رسد.

مرتفع ترین قله‌های استان سیالان، شاه البرز و خشچال هستند  که حداکثر ارتفاع در قله های شمالی متعلق به شاه البرز با ۴۲۰۰ متر از سطح دریا می باشد.

محدوده مرکزی  و شرق استان را دشت قزوین تشکیل می دهد که شیب آن از شمال غرب به جنوب شرق امتداد دارد و پست ترین نقطه آن ۱۱۳۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. کمترین نقطه استان از سطح دریا ۳۰۰ متر در منطقه طارم سفلی و در کناره های دریاچه سد سفید رود واقع شده است.

استان قزوین متشکل از سه منطقه متمایز و مشخص کوهستانی، کوهپایه ای و دشتی است و مناطق کوهستانی به صورت کمربند ناپیوسته ای، نواحی شمالی، جنوبی و غربی آن را تحت پوشش خود قرار داده است. این استان دارای آب و هوای متنوعی در طیف بیابانی، سرد و معتدل کوهستانی و گرم و نیمه مرطوب است.در مجموع استان قزوین، منطقه ای با تنوع آب و هوای بسیار است.

۱-آب و هوای سرد کوهستانی در نواحی شمالی و ارتفاعات جنوب غربی استان

۲-آب و هوای معتدل در کوهپایه ها و دامنه ها

۳-آب و هوای خشک تا نیمه خشک نواحی مرکزی دشت قزوین و بوئین زهرا

۴-آب و هوای مرطوب گرمسیری در نواحی طارم و دره شاهرود