سند حديث شريف
سه شنبه 24 دی 1392 5:07 AM
سند حديث شريف
اين حديث شريف، صحيح اعلايي است؛ چرا که رجال آن، همگي از اجلا و مشايخ شيعه به شمار مي‌روند.
احمد بن زياد جعفر همدانى، شخصيتي است که شيخ صدوق قدس سره اين حديث شريف را در همدان از او شنيده و او را مردي دانشمند، بسيار ديندار، و مورد اعتماد توصيف کرده است.6
جناب احمد بن زياد همداني - بنا بر تصريح شيخ صدوق- در همدان بوده و عالمي ديندار به شمار مي‌رفته است. وي اين حديث شريف را از جناب علي بن ابراهيم شنيده و مي‌دانيم که جناب علي بن ابراهيم ساکن قم بوده است؛ بنابر اين معلوم مي‌شود اين دانشمند بسيار متدين، زماني از عمر خويش را براي تحصيل در قم سپري کرده و پس از رسيدن به کمال، براي تبليغ و رساندن معارف اهل بيت صلوات الله عليهم به همدان مسافرت کرده است.
علي بن ابراهيم، از مشايخ شيخ کليني است. وي از بزرگان و فقهاي شيعه به شمار رفته و همه او را به عظمت و بزرگي ياد کرده‌اند. وي در سال 307 ق رحلت کرده است. پدر و فرزندان او، همگي از محدثان و بزرگان شيعه بوده‌اند.7
ابراهيم بن هاشم، از بزرگان حديث کوفه بوده و محضر امام هشتم، امام جواد و امام حسن عسکري صلوات الله عليهم را درک کرده است. وي براي نشرحديث مکتب کوفه، به قم آمده و احاديث فراوان او مورد قبول و عمل و اعتماد علماي قم واقع شده است. سيد داماد او را با القابي چون «شيخ الشيوخ» و «قطب الاشياخ» ستوده است. 8
ابومحمد محمد بن زياد الازدى، همان محمد بن ابي عمير است که جلالت و عظمت او بي‌نياز از بيان است و گوشه‌اي از آن را در مقاله پيشين دانستيم.
با توجه به آنچه گفته شد، معلوم مي‌شود که اين حديث شريف، آن چنان محکم و قطعي است که امکان کوچک‌ترين اشکالي به آن وارد نيست؛ چرا که مرداني که در، سند آن هستند، همگي از اجلا و بزرگان شيعه مي‌باشند. بنابراين حديث، صحيح اعلايى، بلکه مقطوع الصدور است؛ يعني مي‌توان گفت انسان به صدور اين حديث شريف از پيشگاه مقدس حضرت امام موسي کاظم صلوات الله عليه يقينمي‌يابد.
********************************
6 . کمال الدين، ص369.
7 . منتهي الآمال، ج4، ص324 ؛ مستدرکات علم الرجال، ج5، ص278.
8 . زاد المجتهدين، ج2، ص182 . شهيد ثاني نيز او را از بزرگان شيعه شمرده است.
