2. علايم روانى
سه شنبه 24 دی 1392 4:42 AM
2. علايم روانى
سرگرداني يکي ديگر از مؤلفه‌هاي تعريف بود. اضطراب، به خاطر داشتن ماهيت رواني داراي علايمي چند است:
ـ ناتواني در آراميدگى: شخص مضطرب قدرت و توانايي لازم را در آرامش عضلاني و آرام سازي طبيعي خود ندارد.12
ـ ناتواني در حل مشکلات: يک احساس ناتواني در مقابله با مشکل‌ها و برنيامدن از عهده مشکلات در شخص به وجود مي‌آيد.13
ـ ناتواني در تمرکز فکر: براي شخص مضطرب تمرکز در فکر، دشوار است و در نتيجه تصميم‌گيري در اموري که مبتني بر تفکر است برايش ممکن نيست.
ـ خستگى: خستگي مفرط از ديگر علايم روانى اضطراب است.14
ـ احساس ناراحتي و نگرانى: همان‌طور که ذکر شد اضطراب احساس رنج‌آوري است، پس شخص مضطرب يک احساس ناراحتي در طول مدت اضطراب دارد.
کودکان مبتلا به اضطراب از جدايي در خارج از منزل احساس ناراحتي مي‌کنند و اين ناراحتي هميشه با آنها است.
ـ احساس ناامنى: وقتي کودکي رفتارهاي همچون درآويختن و چسبيدن به ديگران و محيط را از خود نشان مي‌دهد، نشانة اضطراباست، چون در اين حالت شديداً احساس ناامني مي‌کند.15
ـ احساس ترس بي‌جا: کودک مضطرب همواره با احساس ترس مبهمي زندگي مي‌کند، مثل اينکه خود را در لب پرتگاهي مي‌بيند و بيم آن دارد تا هر لحظه حادثه‌اي اتفاق بيفتد.16
ـ وحشت‌زدگي شبانگاهى: بروز مکرر اين اختلال نشانة يک اضطراباست.
ـ ترس از سرزنش ديگران : کودک در مورد قضاوت ديگران از نتايج کارش نگران است و براي دستيابي به تأييد و عدم سرزنش آنها تلاش مي‌کند.
ـ تحريک‌پذيري و زود رنجى: شخص مضطرب چون يک حالت نگراني دارد، در برخي موارد زود رنجيده مي‌شود.
ـ ترس از مرگ: يکي ديگر از علايم شخص مضطرب اين است که از مرگ وحشت دارد. ما در بخش عوامل اضطراب به علت ترس از مرگاشاره خواهيم کرد.
ـ احساس فشار و هيجان: اين احساس به خاطر اين است چيز ترسناکي در شرف وقوع است.
ـ احساس تشويش: در حالت اضطراب يک حالت تشويش به انسان دست مي‌دهد که به وسيلة قشر مخ درک مي‌شود.
*************************
11. مشکلات و اختلال‌هاي روانى، ص 81.
12. همان، ص195.
13. همان.
14. همان.
15. همان.
16.ر.ک.على، قائمى، مسألة ترس و اضطراب کودکان، ص222.
