متن نشریه (دو ماهنامه) خلق - شماره سوم

شيداي توحيد(2)/اسوه هاي طاعت و بندگي

واذکر في الکتاب ابراهيم انه کان صديقاً نبياً(سوره مريم: 41.)
و ذات اقدسش چه زيبا فرمود به حبيبب خود که ياد کن در کتاب، ابراهيم را که مسلماً او صديق و نبي بود. براي يک انسان چه شکوه عظمتي از آن بالاتر که هم صديق باشد و هم نبي و در عين حال خدا از حبيبش بخواهد او را ياد کند و راه و روشش را الگو قرار دهد.آري شيداي توحيد با دلي آکنده از يقين و ايمان با چشمي باز شده به ملکوت سماوات و زمين. با سمتي به نام رسالت مي‌رود تا بلکه دلي را به سوي حق رهنمون باشد يا راهي از چاه باز شناساند. اين ابراهيم است در ميان قوم خود، سرگشته و تنها ميان هجوم کفار، او چه بايد کند. چگونه قومش را هدايت کند، و از که شروع کند.