متن نشریه (دو ماهنامه) خلق - شماره سوم

1. دانستن براي عمل
امام اميرالمؤمنين فرمود:
)ثَمَرَةُ العِلمِ العَمَلُ بِهِ (؛1
ميوة دانش، به کار بستن آن است.
عالم ربانى، حضرت آيت اللهبهجت در اين باره مي‌فرمايد:
جماعتي هستند که وعظ و خطابه و سخنراني را که مقدمة عمليّات مناسبه مي‌باشند، با آن‌ها معاملة ذي المقدمه مي‌کنند؛ ]آن را هدف نهايي مي‌دانند، نه مقدمة هدف[ کانّه دستور اين است که بگويند و بشنوند؛ براي اينکه بگويند و بشنوند، و اين اشتباه است. تعليم و تعلّم، براي عمل مناسب است و استقلال ندارند.2
اين هشدار اوّليه، ‌از آن رو است که گمان نشود «علم» به تنهايي کافي است. به دست آوردن علم و شناخت نقشة مسير، آغاز راه است نه پايان راه، بنابر اين هر کس بايد تصميم بگيرد «آنچه ياد مي‌گيرد، انجام دهد» و بر اين تصميم، صادق و استوار باشد

--------------------

پي نوشت ها:

1 . غرر الحکم، ح4624.
2 . به سوي محبوب، ص35.