دستوری یادم بده .....
دوشنبه 23 دی 1392 4:33 AM
باسمه تعالي
شيخ بهائي رحمت الله عليه در کتاب نفيسش موسوم به اربعين، حديثي از امام باقر عليه السلام نقل کرده که شخصي به نام شيبه هُذلي نزد پيغمبر صلي الله عليه و آله آمد و گفت: اي رسول خدا من پير شده ام و سنّ من بالا رفته است و مرا توانايي به عمل نماز و روزه و حجّ و جهاد که خود بدانها عادت داده‌ام نمانده است، پس اي رسول الله دستوري سبک يادم ده تا خداي مرا از آن بهره رساند. پيغمبر صلي الله عليه و آله فرمود: گفتارت را دوباره بازگو کن. شيبه سه بار سخنش را بازگو کرد.
رسول خدا صلي الله عليه و آله گفت: در گرداگرد تو درخت و کلوخي نيست مگر اين که از رحمت بر تو به گريه افتاد. چون نماز صبح را گذارده اي ده بار بگو:
سبحان الله العظيم و بحمده و لا حول و لا قوّة الاّ بالله العليّ العظيم.
که البته خداي عزّوجلّ تو را به گفتن آن از کوري و ديوانگي و بيماري خوره و تنگدستي و ناداري و رنج پيري نگاه مي دارد.
شيبه گفت: اي رسول خدا اين از براي دنياي من است، از براي آخرت چه بايد کرد ؟
رسول الله صلي الله عليه و آله فرمود: بعد از هر نماز مي گويى:
اللهم اهدني من عندک، و أفض عليّ من فضلک، وانشر عليّ من رحمتک و انزل عليّ من برکاتک.
شيبه اين کلمات را بگرفت و برفت.
پس رسول الله صلي الله عليه و آله فرمود: اگر بدين دستور عمل کند و به عمد آن را ترک نگويد درهاي هشتگانه بهشت برويش گشوده شود از هر کدام که خواهد داخل بهشت شود.
نامه ها بر نامه ها، ص49
