متن نشریه (دو ماهنامه) خلق - شماره دوم

انواع اضطراب

براي اضطراب مي‌توان انواع و اقسامي بيان کرد. در اين‌جا ما به برخي انواع آن اشاره مي‌کنيم؛ اضطراب از جهت زمان مي‌تواند داراي دو نوع مزمن و موقت باشد:
مزمن: اضطراب مزمن به صورت يک ناراحتي کم و بيش دايم در سطح روانى، جسماني يا ارتباطي آشکار مي‌شود. اضطراب مزمن مي‌تواند به شکل ظاهري احتراز از ديگران يا بي‌توجهي نمايان شود؛ واکنش‌هايي که بايد براي اطرافيان به منزلة علايم هشدار دهنده به حساب آيند.41
موقت: اضطراب موقت در خلال بيماري‌ها، جراحي‌ها يا پاره‌اي از عارضه‌هاي توأم با تب ظاهر مي‌شوند؛ معمولاً در اوج بيماري بروز مي‌کنند و پس از پايان بيماري و حتي پيش از پايان آن (در صورتي که بيماري طولاني باشد) از بين مي‌روند.42
از نظر تناسب با خطر، اضطراب را مي‌توان به دو نوع طبيعي و عصبي تقسيم کرد:
طبيعى: اضطراب، اگر ناشي از يک خطر موجود باشد و با از ميان رفتن اين خطر از بين برود،‌ طبيعى تلقي مي‌شود.43 اين، اضطرابي است که غالب افراد دارند و چه بسا لازمة زندگي باشد.
عصبي(غير طبيعى): اگر شدت اضطراب با اندازة خطر هيچ‌ تناسبي نداشته باشد يا بدون وجود يک خطر عيني و واقعي به وجود آيد، در اين صورت واکنش در برابر خطر غير طبيعى تلقي مي‌شود.44 بايد گفت مرزبندي دقيق بين اضطراب طبيعى و غير طبيعى کار دشواري است؛ اما مي‌توان اين گونه بيان کرد که بيماراني که از اضطراب‌هاي عصبي رنج مي‌بردند، بي آن که خطري فوري در کار باشد مضطرب مي‌شوند