متن نشریه (دو ماهنامه) خلق

لااله الا الله
سکينه‌ي دل و جان لااله الا الله نتيجه‌ي دو جهان لا اله الا الله
زبان حال و مقال همه جهان گويد به آشکار و نهان لا اله الا الله
به گوش جان رسدم اين سخن به هر لحظه ز جزو جزو جهان لا اله الا الله
ز شوق دوست ببانگ بلند مي‌گويد همه زمين و زمان لا اله الا الله
تو گوش باش که تا بشنوي ز هر ذره چو آفتاب عيان لا اله الا الله
همين نه مؤمن توحيد مي‌کند بشنو ز سومنات مغان لا اله الا الله
نوشته‌اند به گرد عذار مغبچگان به خط سبز عيان لا اله الا الله
جمال و زيب بتان غمزه‌هاي معشوقان به رمز کرد بيان لا اله الا الله
به گلستان گذري کن به برگ گل بنگر ز رنگ و بوي بخوان لا اله الا الله
به باغ بنگر و آثار را تماشا کن شنو ز سرو روان لا اله الا الله
گذر به کوه بکن يا برو به دريا باز شنو ز گوهر و کان لا اله الا الله
به برّ و بحر گذر کن به خشک و تر بنگر شنو ز اين و ز آن لا اله الا الله
به گوش و هوش تو آيد به هر طرف که روي اگر چنين و چنان لا اله الا الله
بکن تو پنبه‌ي غفلت زگوش و پس بشنو ز نطق خرد و کلان لا اله الا الله
به بحر وحدت در رو به ناله‌ي بم و زير برآر از ته جان لا اله الا الله
همين نه ورد زبان کن زجان و دل ميگوي به ناله و به فغان لا اله الا الله
سرود اهل معاصيست نغمه‌ي دف و چنگ سرود متقيان لا اله الا الله
سحر زهاتف غيبم ندا به گوش آمد که ايها الثقلان لا اله الا الله
ميان صوفي و پير مغان سخن مي‌رفت چه گفت پير مغان لا اله الا الله
ز پير ميکده کردم سؤالي از توحيد به باده گفت بدان لا اله الا الله
به گفتن دل و جان (فيض) اقتصار مکن بگو به نطق و زبان لا اله الا الله
ديوان ملامحسن فيض کاشاني