آيات و روايات پيرامون { توبه }

اعتراف حقيقى به گناه .

قرآن .

((و گروهى ديگر به گناه خود اعتراف كردند كه اعمال نيكو را با كارهاى زشت آميخته اند.
ـ امام باقر (ع ) : به خدا سوگند تنها آن كس از گناه مى رهد كه به آن اعتراف كند.
ـ امام على (ع ) : اعتراف راستين اثر ارتكاب گناه را نابود مى كند.
ـ امام باقر (ع ) : سوگند به خدا كه خداوند متعال از مردم جز دو كار نخواسته است : به نعمتهاى او اعتراف كنند تا آنان را نعمت فزونتر دهد و به گناهان اقرار ورزند تا گناهانشان را بيامرزد.
ـ امـام عـلـى (ع ) : پـشـيمانى , استغفار است , اعتراف به گناه پوزش خواهى است و انكار آن پاى فشردن بر گناه است .

ـ كسى كه به گناه (گناهان ـ خ ل ) اعتراف كند توبه كرده است .

ـ شفيع و ميانجى گنهكار همان اعتراف اوست (به گناهان ) و توبه او همان پوزش خواهى اوست .

ـ گنهكارى كه به گناه خويش اعتراف ورزد بهتر است از فرمانبردارى كه به كار خويش ببالد.
ـ چه سزاوار و شايسته است كه كسى كه پروردگار خويش را شناخته به گناه خويش اعتراف كند .