آيات و روايات پيرامون {امانتداري }

كسانى كه نبايد به آنها امانت سپرد.

ـ پـيـامـبـر خـدا صـلى اللّه عليه و آله كسى كه به فردى غيرامين امانت بسپارد, خداوند ضامن او نيست , زيرا او را از امانت سپارى به غير امين بازداشته است .
ـ امام على عليه السلام شخص به ستوه آمده و رنجيده را امين مشمار.
ـ امام صادق عليه السلام نبايد به كسى كه امانت بدو سپرده اى بدگمان باشى و به خائنى كه او را آزموده اى , امانت مسپار.
ـ امام باقر عليه السلام انسان امين به تو خيانت نكرده بلكه تو به خائن امانت سپرده اى .
ـ اگـر كـسى از بنده اى از بندگان خدا دروغى بشنود و خيانتى ببيند و با اين حال او را بر امانت خـدا امـيـن قـرار دهد سزاوار است كه خداى عزوجل او را درباره اين امانت (كه به خائن سپرده ) گرفتار سازد و عوض و پاداشى هم (در برابر آن امانت از دست رفته ) به وى ندهد.
ـ پـيـامـبـر خـدا صلى اللّه عليه و آله هر كس بداند كسى شرابخوار است و با اين حال به او امانتى بسپرد خداوند ضامن او نيست و مزدو عوضى به او نخواهد داد.
ـ امام باقر عليه السلام كسى كه غير امين را امين و معتمد شمارد, حجتى بر خدا ندارد.
ـ امام صادق عليه السلام براى من فرقى نمى كند كه به خائن امانت بسپارم , يا به كسى كه از امانت مراقبت و نگهدارى نمى كند.