پاسخ به:اشعار فريدون مشيری
چهارشنبه 11 دی 1392 6:04 PM
آیینه چون شکست
قابی سیاه و خالی
از او به جای ماند
با یاد دل که آینه ای بود
در خود گریستم
بی آینه چگونه درین قاب زیستم
