امامت {عامه}

از كسى كه فرمانبر خداوند سبحان نيست نبايد فرمان برد.

قرآن .
((و گفتند: پروردگار ما! ما از مهتران و بزرگان خود فرمان برديم و آنها ما را گمراه كردند)).
ـ امـام عـلـى عـلـيـه الـسـلام هـان بـتـرسـيـد! بترسيد! ازفرمانبرى مهتران وبزرگانتان كه به شـرافت خانوادگى خود نازيدند   ((17)) و تبار خويش را برتر ديدند آنان پايه هاى عصبيت هستند و ستونهاى فتنه و شمشيرهاى تفاخرجاهلى .
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله از كسى كه فرمانبردار خدا نيست نبايد فرمان برد.
ـ امـام عـلى عليه السلام از سه كس بر دين خود بترسيد: مردى كه خداوند قرآن به او داده است و مـردى كـه خـداوند قدرت دراختيارش نهاده است و بگويد: هر كه مرا اطاعت كند خدا را اطاعت كـرده است و هر كه مرا نافرمانى كند خدا را نافرمانى كرده اودروغ مى گويد هيچ آفريده را جز از آفريننده ترسى نيست .
ـ نسبت به دين خود از سه كس برحذر باشيد و مردى كه خداوند به او قدرت و حكومت داده است واو پـنـداشـتـه كـه اطـاعـت از اواطاعت از خداست و نافرمانى در برابر او نافرمانى خدا, او دروغ مى گويد, زيرا هيچ آفريده را در نافرمانى آفريدگار فرمانبرى نيست فقط بايد از خدا و پيامبر او و اولوالامر اطاعت كرد خداى بزرگ به اطاعت كردن از پيامبر فرمان داده چون او معصوم است .
ـ پـيـامبر خدا صلى اللّه عليه و آله اى على ! چهار چيز كمرشكن است : پيشوايى كه خدا را نافرمانى مى كند ولى فرمانش مى برند.
ـ امام على عليه السلام پيامبر صلى اللّه عليه و آله سپاهى را گسيل داشت و مردى را فرمانده آنان كرد و به سپاهيان فرمود تادستورهاى او را بشنوند و اطاعت كنند او آتشى بيفروخت و به سپاهيان دسـتـور داد خـود را در آن بـيندازند گروهى از وارد شدن به آتش سرباز زده گفتند: ما از آتش گريزانيم و گروهى تصميم گرفتند وارد آتش شوند اين خبر به پيامبرصلى اللّه عليه و آله رسيد, فـرمود: اگر به درون آتش مى رفتند براى هميشه در آتش بودند آن گاه فرمود: در معصيت خدا نبايد از كسى اطاعت كرد بلكه در خوبيها بايد فرمان برد.
وجوب قيام در برابر فرمانروايان ستمگر.
ـ پـيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله سنگ آسياب اسلام بزودى به چرخش در خواهد آمد پس شما بر مـحـور قرآن بچرخيد نزديك است كه قدرت و قرآن با يكديگر به پيكار برخيزند واز هم جدا شوند بـزودى شـاهانى بر شما حاكم خواهند شد كه براى شما به گونه اى حكم مى كنند و براى خود به گونه اى ديگر اگر ازآنان فرمان بريد گمراهتان كنند و اگر نافرمانى كنيد شما را بكشند.
گفتند: اى پيامبر خدا! در چنان روزگارى چه كنيم ؟
فرمود: همچون ياران عيسى باشيد, كه آنها را بـا اره ها پاره پاره كردند و بر چوبه دار آويخته شدند مردن در راه اطاعت (خدا) بهتر از زندگى كردن در معصيت .
ـ سنگ آسياب اسلام به چرخش درآمده و قرآن و حكومت بزودى از هم جدا خواهند شد پس , شما بـر مـحـور قـرآن بـچـرخـيـد بزودى پيشوايانى بر شما حاكم خواهند شد كه اگر فرمانشان بريد گمراهتان كنند و اگر فرمان نبريد شما را بكشند گفتند:اى پيامبر خدا! پس چه كنيم ؟
فرمود: چونان ياران عيسى باشيد كه بر دار شدند و با اره پاره پاره گشتند مردن در راه طاعت (خدا)بهتر است از زندگى كردن در معصيت (او).
ـ بـزودى پـيـشـوايـانـى بـر شما حاكم شوند كه ارزاق شما را در اختيار مى گيرند, به شما دروغ مى گويند و رفتار بد و ناپسند دارند ازشما خشنود نمى شوند مگر آن كه كارهاى زشت آنان را نيكو شـمـاريد و دروغشان را تصديق كنيد, پس تا به حق راضى اند آن را به آنان بدهيد واگر از آن فراتر رفتند, هر كس دراين راه كشته شود شهيد است .
ـ امام على عليه السلام ـ چون غمگين و نفس زنان نزد ياران خود آمد گفت ـ : چه خواهيد كرد با روزگـارى كه بر شما سايه افكنده باشد؟
! در آن حدود الهى فرو گذاشته مى شود, اموال دست به دست مى شود, با دوستان خدا دشمنى مى شود و دشمنان خدا به دوستى گرفته مى شوند؟
! عرض كـرديـم : [ اى امـيـر مـؤمـنـان ] اگـر آن زمـان را درك كرديم ما چه كنيم ؟
فرمود: مانند ياران عيسى عليه السلام باشيد كه با اره پاره پاره و بر چوبه دار آويخته شدند مردن در راه طاعت خداى عزوجل بهتر است از ندگى كردن بامعصيت او.
ـ با آن كه در ميان شما عالمان و فقيهان , والا گهران , فرزانگان , قرآن دانان , شب زنده داران و آباد كـنـنـدگان مساجد با تلاوت قرآن هستند, آيا از اين كه بيخردان و بدكاران فرومايه شما بر سر به دسـت گـرفـتـن حـكـومـتتان با شما كشمكش و ستيزه مى كنند به خشم نمى آييد و اندوهناك نمى شويد؟
!.
آنچه كه ((خوددارى از قيام )) را روا مى دارد.
ـ امـام صـادق عـلـيـه السلام اى سدير! به خدا قسم اگر تعداد شيعيانم به اندازه اين بزغاله ها بود نشستن را روا نمى دانستم [سدير گويد:] ما فرود آمديم و نماز خوانديم و چون از نمازفارغ شديم به بزغاله ها نگاه كردم و آنها را شمردم هفده راس بود.
ـ امـام باقر عليه السلام اگر براى يارى امام به شمار اهل بدر, سيصد و سيزده تن گردآيند واجب است بر او كه قيام كند و اوضاع راتغيير دهد.
ـ امام صادق عليه السلام به مفضل بن قيس فرمود: شمار شيعيان ما در كوفه چقدر است ؟
گفت : عـرض كـردم پـنجاه هزار, پيوسته ازمن مى پرسيد تا آن كه فرمود: به خدا قسم دوست داشتم در كوفه بيست و پنج نفر باشند كه مقام و موقعيت ما را بشناسند و درباره ماجز حق نگويند.