جایگاه تکبر و غرور در فقه
اهانت کنندۀ به مقدّسات از روی تکبّر، محکوم به کفر است.
از پوشیدن لباس یا بروز رفتار به شیوۀ متکبّران که انسان را شبیه و همسان با آنان می‌سازد در روایات متعدّد نهی شده است.
در ذیل به برخی نمونه‌ها که در کتاب‌های فقهی ذکر شده است اشاره می‌شود.
← امر به خشوع
مستحب است نمازگزار از آنچه منافی با خشوع است و نیز هر عملی که رنگ و بوی کبر دارد اجتناب ورزد.
← نهی از توشّح
توشّح (پوشیدن لباس به شیوه‌ای خاص) در نماز- از آن جهت که شیوۀ متکبّران است- منهیّ و مکروه است.
← در پوشش
همچنین پوشیدن لباس متکبّران در نماز کراهت دارد.
← در قیام
دست بر کمر نهادن به روش متکبران در حال قیام، کراهت دارد.
← نشستن و راه رفتن
نهادن پاها بر روی یکدیگر در حال نشستن- از آن جهت که شیوۀ متکبّران است- و راه رفتن متکبّرانه، کراهت دارد.
برگرفته از ویکی فقه
