هفته هفدهم:...( " دوری از صفت رذیله عجب و تکبر "). ...

يك راه زيبا براي مبتلا نشدن به ريا
اولياء خدا مي گويند: ياد بياوريد كه فقط دوست خوب شما خود خدا و حضرات معصومين(ع) و بندگان مقرب حضرت حق هستند و ياد بياوريد هرچه دوست در دنيا داريد، يك روزي از آنها جدا مي شويد. مي آيند، تا دم مرگ با تو هستند يا تا لب قبر با تو هستند اما ديگر دوستان جدا مي شوند. كو همسر باوفا؟ رفت. مي گويند: اگر مي خواهيد مبتلاي به ريا نشويد يا بياوريد آنهايي كه مي خواهيد برايشان اين عمل را انجام بدهيد، يك روزي از شما جدا مي شوند. تمام شد. پس عمل را براي كسي انجام بدهيم كه جدا كه نمي شويم، هيچ، بلكه مي خواهيم پيشش برويم انالله و اناليه راجعون (بقره 165). اگر اين را انسان دائم ياد بياوريد، بداند رفقا مي روند، دوستان تمام شد، همسر تمام شد، فاميل تمام شد.
كسي كه دائم بداند هيچ كسي ديگر برايش نمي ماند، ديگر چه زماني ريا مي كند؟ چه زماني عمل براي غير او انجام مي دهد؟! اين را امتحان كنيد، خيلي نسخه قشنگي است. نسخه هايي دادند اما به نظر من زيباترين نسخه اي كه اولياء خدا از جمله آن مرد الهي و عظيم الشأن، شيخ مفيد عزيز دادند، اين است. به محضر مباركشان عرضه داشتند: آقاجان! عزيز دل امام زمان! چه كنيم كه مبتلاي به ريا نشويم؟ فرمودند: هميشه بايد بداني تنها مي شوي. كسي كه تنها مي شود كجا ديگر عملش را براي ديگران انجام ميدهد؟! اگر از الان بدانيم از هم جدا مي شويم،  اگر اين را دائم به خودش تذكار دهد، به نظر من بهترين نسخه است، عجيب اين نسخه اثرگذار است. مي فهمم بايد براي كسي عملي را انجام بدهم كه بدانم هميشه با من است اما نمي بينم.

يادآوري وانفساي محشر و جالب اين است يك نسخه ديگري هم دادند، گفتند: قيامت را ياد آوريد كه هر كس مشغول به خود است. فرداي قيامت كسي، كسي را نمي بيند. هر كس به حالش خودش است. همه مي ترسند، در چنين وانفسايي. آيا مي ارزد انسان عملش را براي اين مردم انجام دهد؟
لذت عمل براي خدا  آيت الله قاضي آن عارف عظيم الشأن، شاگرد مرد الهي آيت الله ملاحسينقلي همداني به نقل از ايشان فرمودند: اگر يك مقدار پرده بالا زده شود ببيني در عمل براي خدا چه ثوابي برايتان نهاده اند، چه خبر است را خبر نداريد. گفتند: اگر اين پرده يك مقدار بالا برود از شوق، جان به جان آفرين تسليم مي كنيم. زنده نمي مانيم! چه خبر است چه اجري، چه مزدي، چه مي دهند؟! آيا ارزش دارد اين عمل براي خدا را انسان با عمل براي مردم معامله كند و بفروشد؟ آن هم با صورت بكشند و انسان خوار و ذليل به جهنم وارد شود؟ عمل براي خدا اين است عمل براي خدا دنيايت را نوراني مي كند عمل براي خدا آخرتت را نوراني تر از دنيايت مي كند. عمل براي خدا عزت آور است. در دنيا و آخرت عمل براي ديگران ارزشي ندارد. چون ديگران كه در قبر نيستند. تنهاييم. ديگران رفيق نيمه راهند، رفيق تا قبرند.