در ميان مناطق ياد شده ، دهستان قلايي واقع در جنوب شهرستان

 سلسله و نيز طوايف امير ، ساكي و هني در شمال دشت الشتر به گويش لري تكلم مي كنند .

  يكي از ويژگيهاي گويش لكي ، آثار مكتوبي است كه به اين گويش ثبت گرديده است .

برخي از اين آثار متعلق به فرقه اهل حق مي باشد . گروهي از طوايف لك دلفان

 پيرو مذهب يارسان يا فرقه اهل حق مي باشند . گويش لكي از لحاظ

ساختار زباني و اشتراكات واژگاني از گويش هاي لري كاملاً متمايز است .

اين گويش با توجه به تحولات صوتي زبانهاي ايراني در دوره باستان

و ميانه جزو گويش هاي شمال غربي ايران به شمار مي آيد .

 در حاليكه گويش لري و شاخه هاي آن جزو گويش هاي جنوب غربي ايران محسوب مي گردند .

  گويش لكي با گويش هاي كردي جنوبي به ويژه گويش هاي كرمانجي

 و گوراني بسيار نزديك است . 

به گونه اي كه گويشوران آنها به راحتي زبان يكديگر را مي فهمند .

 گويش كردي و شاخه هاي متعدد آن از ديدگاه تحولات تاريخي

 زبانها و لهجه هاي ايراني جزو گويش هاي شمال غربي ايران محسوب مي گردند .