توسل به ائمه راهی برای نزدیک شدن به اجابت دعا

کفعمى در بلد الأمین دعائى مروىّ از حضرت امام موسى کاظم ‏علیه السلام نقل کرده و فرموده عظیم ‏الشّأن و سریع ‏الإجابه است، و آن این است:

اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَطَعْتُکَ فى‏ اَحَبِ‏
 خدایا همانا من در محبوبترین‏

الْأَشْیآءِ اِلَیْکَ وَهُوَ التَّوْحیدُ، وَلَمْ اَعْصِکَ فى‏ اَبْغَضِ الْأَشْیآءِ اِلَیْکَ وَهُوَ
 چیزها در نزد تو که عبارت از توحید و یگانگیت بود از تو پیروى کردم و در مبغوض‏ترین چیزها در نزدت که عبارت‏از

الْکُفْرُ، فَاغْفِرْ لى‏ ما بَیْنَهُما یا مَنْ اِلَیْهِ مَفَرّى‏ آمِنّى‏ مِمَّا فَزِعْتُ مِنْهُ‏
 کفر بتو بود نافرمانیت نکردم پس‏آنچه دراین میان است ازگناهانم بیامرز اى‏که بسوى‏اوست گریزگاه من مرااز آنچه به خاطر

اِلَیْکَ، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الْکَثیرَ مِنْ مَعاصیکَ، وَاقْبَلْ مِنِّى‏ الْیَسیرَ مِنْ‏
 آن بسویت پناه آوردم امان بخش خدایا بیامرز گناهان بسیارم را و بپذیر از من‏

طاعَتِکَ، یا عُدَّتى‏ دُونَ الْعُدَدِ، وَیا رَجآئى‏ وَالْمُعْتَمَدَ، وَیا کَهْفى‏
 طاعت اندکم را اى ذخیره در مقابل سایر ذخیره‏ها و اى مایه امید و تکیه‏گاه من و اى پناهگاه‏

وَالسَّنَدَ، وَیا واحِدُ یا اَحَدُ، یا قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ، اَللَّهُ الصَّمَدُ، لَمْ یَلِدْ وَلَمْ‏
 ونگهبانم و اى‏یگانه‏اى یکتا اى‏آنکه دروصف‏خود به پیغمبرت گفتى بگو او خداى یکتا است خدا بى‏نیاز است، نزاید و نه‏

یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ، اَسْئَلُکَ بِحَقِّ مَنِ اصْطَفَیْتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ‏
 زاییده شده و نیست برایش همتا و مانندى هیچکس از تو مى‏خواهم به حق آنانکه از میان خلق خود آنها را برگزیدى‏

وَلَمْ تَجْعَلْ فى‏ خَلْقِکَ مِثْلَهُمْ اَحَداً، اَنْ‏تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَتَفْعَلَ‏
 و در خلق خود هیچکس را مانند ایشان نکردى که درود فرستى بر محمد و آل او و درباره من انجام دهى‏

بى‏ ما اَنْتَ اَهْلُهُ، اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُکَ بِالْوَحْدانِیَّهِ الْکُبْرى‏ وَالْمُحَمَّدِیَّهِ
 آنچه را تو شایسته آنى خدایا از تو خواهم به حق مقام وحدانیت و یکتایى بزرگ خودت و به مقام محمدى‏

الْبَیْضآءِ، وَالْعَلَوِیَّهِ الْعُلْیا، وَبِجَمیعِ مَا احْتَجَجْتَ بِهِ عَلى‏ عِبادِکَ،
 آن مقام تابنده و به مقام علوى آن مقام والا و به تمام حجتهاى خود بر بندگانت‏

وَبِالْإِسْمِ الَّذِى‏ حَجَبْتَهُ عَنْ‏خَلْقِکَ، فَلَمْ یَخْرُجْ مِنْکَ اِلاَّ اِلَیْکَ، صَلِ‏عَلى‏
 و به حق آن نامى که از خلق خود پنهان داشتى که اظهار نشود از تو مگر بخودت که درود فرستى بر

مُحَمِّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ لى‏مِنْ اَمْرى‏ فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنى‏ مِنْ‏حَیْثُ‏
 محمد و آل محمد و براى من در کارم گشایش و راه نجاتى قرار دهى و به من روزى دهى از آنجا که‏

اَحْتَسِبُ وَمِنْ حَیْثُ لااَحْتَسِبُ، اِنَّکَ تَرْزُقُ مَنْ تَشآءُ بِغَیْرِ حِسابٍ.
 گمان دارم و از آنجا که گمان ندارم که تو روزى دهى هر که را بخواهى بى‏حساب.‏

پس حاجت خود را بطلب