پاسخ به:مبحث28 صالحین: تحصیل علم
یک شنبه 17 آذر 1392 4:57 PM
از آنجا كه علم ریشه در تعقل و تفكر دارد و علم حقیقی از عقل و اندیشه بر می آید، بسیاری از آثاری كه برای علم در قرآن و روایات بیان شده است، در حقیقت نتایج مشترك عقل و علم است. در این بخش برخی از آثار علم را یادآور می شویم. درباره آثار علم تاكنون مطالبی را آورده ایم كه برای اثبات ارزش مثبت اخلاقی علم آموزی به عنوان عملی اختیاری، كافی است. همین كه علم مقصد و مسیر حركت كمالی انسان را نشان می دهد، كافی است تا تعلم برای انسان فریضه ای قلمداد گردد كه بدون آن نمی توان به قرب الهی دست یافت. در عین حال، آثار علم بسیار متنوع است و استفاده از آیات و روایات در شناخت این آثار سودمند است.
چنان كه با استفاده از آیه یازدهم سوره مجادله یادآور شدیم، علم موجب بلندی مرتبه انسان است و ارزش وجودی او را افزایش می دهد.
امام صادق ـ علیه السّلام ـ نیز فرمودند:
اكثر الناس قیمهً اكثرهم علماً.
علم موجب نزدیكی به خداست.
از پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ نقل شده است:
چون روزی آید كه در آن علمی كه مرا به خداوند نزدیك كند بر من افزوده نشود مرا در طلوع خورشید آن روز مباركی نیست.
علم، دنیا و آخرت انسان را نیكو می كندوجهل دنیا وآخرت را خراب می كند. علم دنیا را نیكو می سازد، زیرا نقش دنیا را در حیات حقیقی انسان و زندگی جاوید او معلوم می سازد و قدرت انسان را در عملی ساختن نیات افزایش می دهد.
امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمودند:
علم آموزید... زیرا علم... توانایی بدن است.
علم، آخرت را آباد می كند، زیرا دین را كامل می سازد.
امیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ می فرمایند:
ای مردم بدانید كمال دین آموختن دانش و عمل به آن است.
و چون كسی دینش كامل و عملش مطابق دین كامل باشد، آنگاه آخرتی آسان، آسوده از عذاب و همراه با كامیابی در بهشت خواهد داشت:
امام علی ـ علیه السّلام ـ می فرمایند:
العلم یقوی الرجل علی المرور علی الصراط
علم انسان را بر گذر از صراط توانا می سازد.
