بخشیدن وقتی تسلی روح خودمون میشه که با قدرت همراه باشه ما با قدرت خودمون طرف مقابل را می‌بخشیم در صورتی که می‌توانستیم، نبخشیم.در ادبیات عامیانه میگن می‌تونستم حال فلانی را بگیرم ولی نگرفتم كه این قدرت درونی به شما می‌ده، چون میدونیم که حقمون بوده و تواناییشو را هم داشتیم اما بخشش کردیم. در فرهنگ ما ایرانی‌ها جمله قشنگی وجود داره که میگه «بزرگی به بزرگواری است»، مقام و پست بالاتر، هیکل بزرگ‌تر، مال بیشتر و ... بزرگی نمیاره. بزرگوار بودنه که از تو یک انسان بزرگ می‌سازه. برای همین ممکنه حتی یک کودک هم بزرگ و بزرگوار باشه. در عفو با قدرت باید بدونیم که از روی قدرت و بزرگواری بخشیده‌ایم و نه از روی ترس یا ...؛ به این ترتیب روحمان هم جراحت وارده را به زودی ترمیم می‌کنه.
