نخـسـتـیـن نـقـش عـالـم یاعلی بود
تـمـام اسـم اعـظـم یاعلی بود
مـلایـک را پـس از ذکـر خـداوند
زهـر ذکـری مـقـدم یاعلی بود
چـو جـان در پــیکــر آدم دمـیـدند
هـمـان دم ذکـر آدم یاعلی بود
از آن شـد بـر خـلـیـل آتش گلستان
کـه ذکـر او دمـا دم یاعلی بود
اگر آن بت شکن برکف تبر داشت
هـمـان نـقش تـبـرهم یاعلی بود
عصا در دست موسی یا علی گفت
دم عـیسی ابن مـریم یاعلی بود
از آن شد بطـن ماهی جای یـونـس
که ذکرش در دل یـم یاعلی بود
به چاه و تخت شاهی ذکـر یوسـف
چه در شادی چـه در غـم یاعلی بود
اگــر مــوسـی کـلـیــم الله گــردیــد
کـلام او مـــســلــم یاعلی بود
دعـای حـاجـیـان در گـرد کـعــبــه
صـدای آب زمـــزم یاعلی بود
بــه بـام آســمـان از صــبـح آغــاز
فلک را نقـش پـرچم یاعلی بود
چـو هــنـگــام ولادت گـریه کـردم
بـِصورت نقش اشکم یاعلی بود
کجا می سوخت شیطان گر ندایش
در اعــمـاق جـهــنـم یاعلی بود
نمی شـد خلق ، دوزخ گـر ز آغاز
نــدای خـلـق عـــالـــم یاعلی بود
ز بـسـم الله تـفـسـیـرش عـیان است
کــه قـرآن مـجــســـم یاعلی بود
از اول تا به آخـر هر چه خـوانـدیم
تـمام بـیـت این شـعـر یاعلی بود
