آب انبارهای اوز

آب انبارهای اوز در ۳۰ کیلومتری غرب شهرستان لار واقع شده اند و ظاهرا از آثار دوران صفویه هستند که در دوران اخیر مرمت شده اند.
اِوَز از دیرباز با مشکل آب شرب روبرو بوده‌است و خشکسالی و زمین‌های شور نیز به این امر دامن زده‌است. آب لوله کشی این شهر در گذشته شور بود و برای شستشو و آبیاری گیاهان مورد استفاده قرارمی‌گرفت.
هر چند اوز هنوز هم با مشکل آب روبروست و از آب آب انبارها نیز بی نیاز نگشته‌است، زیرا وفور آب شیرین منوط به بارندگی کافی است.
گفتنی است در گذشته و حال منبع اصلی آب شرب مردم شهر اوز، از آب انبارهای زیادی که در شهر و خارج از شهر وجود دارد تهیه می‌شود که در زبان محلی به آن برکه می‌گویند.
از سالها پیش منطقه لارستان که رودخانه و یا چشمه های آب شیرین ندارد و یا کم دارد، برای شرب روزانه و تهیه آب مصرفی سالیان شان دست به ابتکار جالبی زده اند و آن انبار کردن آب باران در برکه است.
در جای جای مناطق گرمسیری ایران چنین انباری به چشم می خورد که بعضی گرد یا استوانه ای با پوشش گنبدی شکل و گاهی دراز یعنی شکل مکعب مستطیل با پوشش طاق مانند می باشند.
این برکه ها را در گذشته فقط با سنگ و ساروج می ساختند، ولی در سال های اخیر به جای ساروج از سیمان هم استفاده می کنند.
به نظر می رسد که برکه های ساخته شده قبل از اسلام همه به شکل مکعب مستطیل بوده اند.
برکه هائی که در منطقه اوز ساخته شده بسیار زیبا و فراوان اند و یکی از آنها یعنی برکه سلفی در خود شهر واقع شده که با رویت و قرائت سنگ نوشته اش حدود ۷۵۰ سال عمر دارد.
آب انبار ملا محمد اوز :

آب انبار ملا محمد اوز یا به قولی برکه ملا محمد، مربوط به دوره افشار است و در اوز، خیابان شهید رجائی ، جنب سالن غذاخوری واقع شده است.
این اثر در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۰۳۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است

آدرس: اوز، خیابان شهید رجایی