تفسیر قرآن کریم

 آيه شماره 60  از سوره مبارکه غافر

متن ایه

وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ

ترجمه

و پروردگارتان گفت: «مرا بخوانيد تا براى شما اجابت كنم. همانا كسانى كه از عبادت من سر باز زده و تكبّر مى‏ورزند به زودى با سرافكندگى به جهنّم وارد مى‏شوند».

تفسیر

گفتگو با خداوند، كليد رشد و تربيت انسان است. «قال ربّكم اُدعونى»
ميان دعاى انسان و ربوبيّت خداوند، رابطه‏اى تنگاتنگ است. (اكثر دعاهاى قرآن همراه «ربّنا» آمده است). «ربّكم اُدعونى»
خداوند، از ما خواسته كه به درگاه او دعا كنيم. «قال ربّكم اُدعونى»
در دعا فقط خدا را بخوانيم، نه خدا و ديگران را در كنار هم. «اُدعونى»
خداوند نيازهاى ما را مى‏داند، ولى دستور دعا نشانه‏ى آن است كه درخواست ما آثارى دارد. «ادعونى»
بين دعا و استجابت هيچ فاصله‏اى نيست. «ادعونى استجب» (حتّى حرف «فاء» يا «ثمّ» نيامده است. اگر مى‏فرمود: «فاستجب» يعنى بعد از مدّت كمى مستجاب مى‏كنم و اگر مى‏فرمود: «ثم استجب» يعنى بعد از مدّت طولانى.)
در دعا و اجابت واسطه‏اى در كار نيست. «اُدعونى استجب»
استجابت دعا وعده الهى است. «اُدعونى استجب لكم»
اگر دعايى مستجاب نشد لابد به سود ما نبوده است، چون فرمود: «استجب لكم» آنچه را به نفع شما باشد مستجاب مى‏كنم.
دعا نكردن، نشانه‏ى تكبّر است. «يستكبرون»
دعا، درمان تكبّر است. «يستكبرون عن عبادتى»
دعا، خود عبادت است. «يستكبرون عن عبادتى»
دعا عبادتى مخصوص و الهى است. «عبادتى»
مجازات خداوند عادلانه و متناسب با نوع رفتار و كردار آدمى است. استكبار امروز، سرافكندگى فردا را به دنبال دارد. «يستكبرون - داخرين»