مرده ها مي‌شنوند و قادر به پاسخگوئي هستند

7. اقرار ابن تيميه : اين حيات پس از مرگ مختص شهيدان نيست.

ابن تيميه رهبر فکري وهابيت مي‌گويد حيات بعد از مرگ مختص به شهيدان نيست و شامل ديگران مردگان هم مي‌شود :

وأما ما أخبر الله به من حياة الشهيد ورزقه وما جاء فى الحديث الصحيح من دخول أرواحهم الجنة فذهب طوائف إلى أن ذلك مختص بهم دون الصديقين وغيرهم والصحيح الذى عليه الأئمة وجماهير أهل السنة ان الحياة والرزق ودخول الأرواح الجنة ليس مختصا بالشهيد كما دلت على ذلك النصوص الثابتة ويختص الشهيد بالذكر لكون الظان يظن أنه يموت فينكل عن الجهاد فأخبر بذلك ليزول المانع من الإقدام على الجهاد والشهادة.

واما خبر دادن خداوند متعال به حيات شهيد و روزي خوردنش وآنچه که در روايت صحيح آمده است که ارواح شهداء داخل در بهشت مي‌شوند ، گروهي گفتند که اين حيات مختص شهداء است و شامل صديقين و ديگران نمي‌شود ، ولي قول صحيحي که ائمه و علماي اهل سنت بر آن هستند ، اين است که حيات و روزي و داخل شدن ارواح به بهشت مختص به شهداء نيست ، همانگونه که نصوص ثابت بر آن دلالت مي‌کند و اختصاص شهيد به ذکر کردنش در قرآن براي اين است که کسي فکر نکند که شهيد مي‌ميرد و از جهاد کردن امتناع کنند و خبر دادن به حيات شهداء براي از بين بردن مانع جهاد و شهادت است .

ابن تيمية أحمد عبد الحليم الحراني أبو العباس (متوفاى 728 هـ)، كتب ورسائل وفتاوى شيخ الإسلام ابن تيمية، ج24، ص332، دار النشر : مكتبة ابن تيمية ، الطبعة : الثانية ، تحقيق : عبد الرحمن بن محمد بن قاسم العاصمي النجدي

قسمتي از سخنان علماي اهل سنت را بر اين‌كه حيات مخصوص شهداء و يا تنها كشتگان بدر نيست، در ذيل روايت سخن گفتن رسول خدا با كشتگان بدر، ذكر كرديم. و آن سخنان نيز بهترين دليل بر اين است كه حيات پس از مرگ مخصوص شهيدان نيست.

آيه دوم؛ ‌حبيب نجّار پس از شهادتش زنده است و روزي داده مي‌شود

حبيب نجّار در ميان افراد قبيله و خويشاوندانش از شرايع آسمانى تبليغ و دفاع مى‌كرد، و در اين راه آزار و اذيّت فراوانى را به جان خريد، تا سرانجام بدست همان افراد به شهادت رسيد.

حال بعد از شهادتش بلا فاصله به او گفته شد وارد بهشت شويد. قرآن كريم اين مطلب را در آيه ذيل بازگو مي‌كند:

قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ.

گفته شد وارد بهشت شويد.

از اين جا به بعد آيه كريمه گفته هاي اين مجاهد را بيان كرده كه در باره قومش با خداوند در ميان گذاشته است. او بعد از اين كه در بهشت قبرش قرار گرفت گفت:

قَالَ يَــالَيْتَ قَوْمِى يَعْلَمُونَ بِمَا غَفَرَ لِى رَبِّى وَ جَعَلَنِى مِنَ الْمُكْرَمِينَ. (يس/26 /27)

اى كاش ، قوم من مى دانستند، كه پروردگارم چگونه مرا آمرزيد و در زمره گرامى‏شدگان درآورد.

بزرگان اهل سنت گفته اند که حبيب نجار هم در حال حيات ، هم بعد از شهادت، قبيله خود را نصيحت کرده است.  نصيحت قبل از حيات او را آيه قبل اين‌گونه گزارش كرده است:

وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعى‏ قالَ يا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ اتَّبِعُوا مَنْ لا يَسْئَلُكُمْ أَجْراً وَ هُمْ مُهْتَدُونَ وَ ما لِيَ لا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ أَ أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمنُ بِضُرٍّ لا تُغْنِ عَنِّي شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً وَ لا يُنْقِذُونِ إِنِّي إِذاً لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ إِنِّي آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ. (يس/20- 25)

علماي اهل سنت گفته اند كه حبيب نجار (حي يرزق)؛ يعني زنده است و روزي مي‌خورد :