مرده ها مي‌شنوند و قادر به پاسخگوئي هستند

4. ادله حيات پس از مرگ

قسمت چهارم اين نوشتار را به نقل ادله حيات پس از مرگ قرار مي‌دهيم.

بررسي اين ادله از آن جهت اهميت دارد كه وقتي حيات پس از مرگ ثابت شود ، ديگر لفظ «ميت» كه وهابيون روي آن تكيه فراوان داشتند از كار افتاده و شنيدن مردگان بعد از مرگ با همين استدلال ممكن مي‌شود.

ابن قتيبة مي‌گويد :

وهذه أشياء مشهورة كأنها عيان فإذا جاز أن يكون هؤلاء الشهداء أحياء عند ربهم يرزقون وجاز أن يكونوا فرحين ومستبشرين فلم لا يجوز أن يكون أعداؤهم الذين حاربوهم وقتلوهم أحياء في النار يعذبون وإذا جاز أن يكونوا أحياء فلم لا يجوز أن يكونوا يسمعون وقد أخبرنا رسول الله صلى الله عليه وسلم وقوله الحق.

سالم بودن اجساد شهدا و حياتشان اينقدر مشهور است که گويا آشکار و ثابت است ، پس اگر ثابت باشد که شهدا زنده هستند و نزد پروردگارشان روزي مي‌خورند و خوشحال و مستبشر هستند؛ پس چرا جايز نباشد که دشمنان آنها که با آنها جنگيدند و آنها را کشتند در آتش جهنم زنده باشند و عذاب شوند و اگر جايز باشد که زنده باشد چرا جايز نباشد که بشنوند و حال اين است که رسول الله صلي الله عليه وسلم شنيدن آنها را به ما خبر داده است و حق فرمايش حضرت است .

الدينوري، ابومحمد عبد الله بن مسلم ابن قتيبة (متوفاى276هـ)، تأويل مختلف الحديث، ج1، ص151- 152، تحقيق: محمد زهري النجار ، ناشر : دار الجيل - بيروت – 1393هـ – 1972م

بنا براين ، اگر ثابت شود كسي بعد از مرگ زنده شده است ، ديگر نمي‌توان به صورت مطلق حكم به عدم سماع وي كرد.

ادله حيات پس از مرگ را از نظر قرآن و روايات بررسي مي‌كنيم:

أ. آياتي که دلالت بر حيات بعد از مرگ مي‌کنند

آيات متعددي از قرآن كريم، بر حيات پس از مرگ دلالت دارند:

آيه اول؛ زنده بودن شهداء

خداوند متعال در قرآن کريم تصريح مي‌کند که شهداء زنده و در نزد او متنعم هستند .

وَلا تَحْسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلُوا في‏ سَبيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُون * فَرِحينَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُون * يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَة مِّنَ اللَّهِ وَفَضْل وَأَنَّ اللَّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ . (آل عمران/ 169-171)

هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده اند، مرده مپندار، بلكه زنده اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى شوند. به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند، و براى كسانى كه از پى ايشانند و هنوز به آنان نپيوسته‌اند شادى مى‌كنند كه نه بيمى بر ايشان است و نه اندوهگين مى‌شوند. بر نعمت و فضل خدا و اينكه خداوند پاداش مؤمنان را تباه نمى‌گرداند، شادى مى‌كنند.

در اين آيات، بهره مندى شهيدان از نعمتهاى الهى و خوشنودى از آنچه به دست آورده‌اند دليل بر حيات و زندگى مجدّد آنان است .

سخنان علماي اهل سنت درباره اين آيه

1. احمد بن حنبل (متوفاي241هـ):

احمد بن حنبل امام اهل سنت مي‌گويد که شهداء زنده هستند:

الشهداء أحياء يرزقون ويقول إن الشهداء بعد القتل باقون يأكلون أرزاقهم.

شهداء زنده‌اند و روزي داده مي‌شوند. شهداء بعد از کشته شدن باقي هستند روزي خود را مي‌خورند .

الشيباني، أحمد بن محمد بن حنبل أبو عبد الله (متوفاي241هـ)، العقيدة رواية أبي بكر الخلال، ج1،ص121، تحقيق: عبد العزيز عز الدين السيروان، دار النشر: دار قتيبة – دمشق، الطبعة: الأولى 1408

ابو يعلي حنبلي در كتاب «طبقات الحنابلة»، نيز عقيده احمد بن حنبل را بازگو مي‌كند:

ويقول إن الشهداء بعد القتل باقون يأكلون أرزاقهم