111111111111.jpg "ارسال پیام به hossein201273")
به گزارش تريبون مستضعفين يكي از خوانندگان سايت در يادداشتي كه ارسال كرده است به تفاوت‌هاي سبك‌زندگي ايراني و هلندي اشاره كرده است. اين يادداشت-خاطره را باهم مي‌خوانيم.
چندي پيش يكي از دوستان بهمراه همسرش براي فرصت مطالعاتي به هلند آمده بود و به قول خودش به اروپا!!! با همسري شمال شهرنشين كه بخاطر تك فرزند بودن و پدري متمول داشتن، تمام وسايلش در ايران مارك بود و حتي خوراكي هايش غيرايراني بودند/ با كلي ذوق و شوق راهي هلند شده بود براي تجربه يك زندگي اروپايي؛ آنهم حداقل به مدت شش ماه.
دو هفته اول همچون ايرانيان و فرهنگ مصرف زده ايراني، بخوبي خرج ميكرد و از بهترين مارك ها و برندهاي اروپايي خريد مي كرد. بعد از هفته چهارم و ماه اول، نگاه سنگين و متعجب دوستاني كه به تازگي در هلند پيدا كرده بود (هلندي و غيرهلندي) را به خوبي لمس كرده بود. نگاهي كه مشخص مي كرد كه اين شيوه خرج كردن و مصرف زدگي با فرهنگ رايج هلندي ها جور در نمي آيد و نه تنها اين كار ارزش نيست بلكه به نوعي كاري غير منطقي و غير عقلاني جلوه مي نمود
در يك مهماني خصوصي ايشان تعريف مي كرد كه براي پر كردن زمان خالي اش در كلاس هاي زبان هلندي شركت كرده بود و معلم زن هلندي كلاس گفته بود كه يك هلندي اصيل هيچ وقت در اين موقع سال كه فروشگاه ها تخفيف هاي آخر تابستان و آخر سال شان را شروع نكرده اند، خريد نمي كند و يك هلندي خريدهاي اصلي اش را در زمان تخفيف ها كه بعضاً تا ۷۰ درصد هم ميرسد انجام مي دهد.
حالا بعد از ۹ ماه، آن خانم شمال شهرنشين تنها مارك و برند مصرف كن، به خوبي ياد گرفته است كه يك زندگي هلندي چيست؟ دو هفته قبل از عزيمت به ايران مهمانشان بوديم. با كلي ذوق و شوق تعريف مي كرد كه اين سيب زميني ها را از فلان فروشگاه گرفته ام چون ۳۰ درصد تخفيف داشته ولي ماست و نوشيدني را از آن فروشگاه نخريدم و آنها را از فروشگاه ديگري با فاصله يك و نيم كيلومتري فروشگاه قبلي خريدم چون ماست و نوشيدني اش را ۲۵ درصد تخفيف زده بود!
با خودم فكر ميكردم كه چه گونه است كه يك فرد در ايران آنگونه مصرف زده و تجمل گرا و مارك مصرف كن تربيت مي گردد ولي همان فرد در عرض كمتر از ۹ ماه به فردي كاملاً اقتصادي و با حساب و كتاب و صرفه جو تبديل مي گردد؟ آدمي كه در ايران تنها چيزي كه برايش مهم نبود قيمت و پول و مصرف زدگي بود ولي در اينجا به آدمي تبديل مي شود كه براي خريد يك نوشابه يك يورويي تخفيف دار حاضر است يك و نيم كيلومتر را با دوچرخه طي كند تا جنسي ارزانتر را تهيه نمايد. در حاليكه نسبت درآمد (حقوق) به هزينه اي كه در هلند دريافت مي كرد حداقل دو برابر بيشتر از آن نسبت در ايران بود.
اين فرهنگ يك جامعه است كه يا تو را مصرف زده و مصرف گرا بار مي آورد و يا آدمي صرفه جو و مقتصد و با حساب و كتاب.
پ.ن: شايد بي پايه و اساس ترين تحليل و برداشت نسبت به اين مساله اين باشد كه فكر كنيم گران بودن اقلام و هزينه زندگي باعث اين تغيير رويكرد مي گردد در حاليكه اينگونه نيست و فضاي عمومي جامعه جايي براي هنجار دانستن مصرف زدگي و مصرف گرايي بيش از حد نياز ندارد