پاسخ به:رسانه وهنر وتاثیر آن بر سبک زندگی
دوشنبه 27 آبان 1392 7:02 PM
با شکست پروژه حمله مستقیم به اسلامگرایی، و کلید خورد پروژه طرح گزینههای بدیل، نوع مواجهه نظام سلطه با ایران اسلامی متفاوت شد. در این مدل، با ایجاد دوگانه مسلمان خوب-مسلمان بد تلاش شد، تا با زدن لکه ننگ و برچسبهایی نظیر بنیادگرا، اصولگرا و…. به تخریب دستاوردهای اسلام ناب همت گماشته شود. پروژهای که تحت عنوان اسلام میانه رو، اسلام دموکراتیک مدنی و….. کلید خورد، ضمن تخریب اعمال اسلامگرایان تلاش کرد، تا با تند و افراطی نمایش دادن آنان، گزینهای معتدل را به حای آنان مورد نمایش قرار دهد. آن چه بهعنوان مشت نمونه خروار بهوسیله چریل بنارد در «اسلام دموکراتیک مدنی» طرح شد، این بود: به زیر سؤال بردن تفسیر بنیادگرایان از اسلام و علنی کردن اشتباهات آنان؛ تشویق روزنامهنگاران به بررسی و تحقیق در خصوص موضوعهای فساد، ریا کاری، تزویر و بیبندوباری در محافل بنیادگرایان، تخریب پیامدهای رفتارهای بنیادگرایان، دامن زدن به اختلافات آنان (ص ۱۹)، مشروعیت زدایی از افراد و نگرشهای پیوند خورده با اسلام سیاسی(ص ۱۲۰)، ایجاد و تبلیغ الگویی برای اسلام میانهرو از طریق معرّقی و کمک فعالانه به کشورها یا مناطق یا گروههای با دیدگاه میانه (ص ۱۲۱)
تخریب تصاویر و سمبلهای جمهوری اسلامی و تبدیل نقاط قوت به نقاط ضعف
در کنار این پروژه بینالمللی در فضای داخلی نیز ضمن تسری دادن این الگوها تلاش شد، تا ضمن تخریب قرائت پساانقلابی از تاریخ معاصر و انقلاب و مسائل مختلف، مبناهای شکلگرفتهٔ نظام جمهوری اسلامی مورد تزلزل قرار گیرد. ضمن بدیل سازی از نقاط قوت نظام، آنها را تبدیل به نقطهضعف یا تبلیغات دروغین کند، و از سوی دیگر چهرهای فاسد از جمهوری اسلامی به نمایش بگذارد. حسین بشیریه، (ضد انقلاب خارج نشین، استاد پیشین دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران و یکی از هدایتکنندگان تئوریک جریان تجدیدنظرطلبی دهه شصت و هفتاد) در میانه فتنه هشتاد و هشت با تأکید بر این مسئله از ضرورت شکستن اسطورههای جمهوری اسلامی سخن گفته بود. این رویکرد ضمن ایجاد بیاعتمادی مردم به حاکمیت، امید و تلاش برای آینده را از بین میبرد.
تقسیم نظام به تندرو و کندرو و معتدل ضمن نفی اساس نظام با همه این تقسیمها
این برنامه، رویکردی دوگانه و متناقض نما نیز به دنبال دارد. از یک سو تلاش میشود تا با تقسیم مسئولین و چهرههای نظام به تندرو و کندرو و معتدل و…. در درون نظام اختلاف ایجاد شود، و در موقع حساس از چهرههایی که لازم میدانند حمایت میکنند. اما در گامی دیگر و عمومیتر همه این چهرهها و اختلافاتی که حتی خود آنها در یک طرف حامی به حساب میآیند یک کاسه به حساب جمهوری اسلامی و کج کارکردی آن ریخته شده، و با زدن همه این چهرهها به اصل جمهوری اسلامی حمله میآورد. با این اوصاف با توجه به جبههبندی داخلی که در جاهایی هم بهصورت حقیقی رنگ حق و باطل میگیرد، فضایی ایجاد میشود که در تقابل این فضا و نقد در فضای عمومی در نهایت چهرههای درون نظام با یکدیگر درگیر شوند و مردم بهصورت کلی بهنظام بیاعتماد شوند.
ساختن اسطورهای به نام ایران قبل از انقلاب
علاوه بر اختلاف اندازی و زدن اصل نظام دراینبین، در تداوم تخریب اصل الگوی نظام و مبانی و تصاویر شکلدهنده آن، تلاش میشود تا ایران قبل از انقلاب در مقابل ایران پساانقلاب بهعنوان دورهای سفید و بیاشکال یا بسیار کم اشکال معرفی شود، برای این کار نیز از انتشار تصاویر آرشیوی و ابتکارات مختلف و دست گذاشتن روی موارد کمتر مورد اطلاع در فضای ایران استفاده میشود.
بی بی سی فارسی و من و تو هدایتکنندگان خط ایجاد تردید
این راهبُرد بهویژه همزمان با انتخابات ریاست جمهوری و فتنه ۸۸ با راهاندازی بی بی سی فارسی و پس از آن با راهاندازی من و تو برای پر کردن خلأ نگاه منفی سنتی ایران به رسانه سلطنتی انگلیس BBC و رسانههای سیاستزده نظیر صدای آمریکا (VOA) و شبکههای ضد اخلاقی ناتوان از جذب مردم نظیر «فارسی وان» و «زمزمه» پر شود. خطی که ابتدا با مستندهای جنجالی بی بی سی فارسی و سپس مستندهای من و تو و برنامههای طنز، پی گرفته شد.
مستندهای بی بی سی که تلاش بر سیاه نمایی و رمزگشایی خالی از حقیقت از بعضی وقایع و موارد مربوط به سران نظام داشته و تلاش دارند سیمایی حاکی از دیکتاتوری، ساختار الیگارشیک از جمهوری اسلامی بازنمایی کرده و اختلافات بین سران نظام را دامن بزند.
اما شبکه من و تو که با محوریت پخش فیلم و سریال حرکت عمیق تری را برای تغییر سبک زندگی، جلب مخاطبین و رویکرد غیرمستقیم پی گرفته بود، بیکار نماند. با دست گذاشتن ر وی تاریخ معاصر و رژیم پهلوی در قالب چند مستند تلاش کرد تا از رژیم شاه یک رژیم ملی، مردمی و مخالف استعمار با دستاوردهای زیاد و به دنبال ترقی ایران بسازد مظلومیت ساختگی برای رژیم شاه به رخ بکشد. جشن های دو هزار و پانصد ساله بهعنوان یک اقدام ملی و میهنی تبیین شد و با سوگواری برای آن، خطی کلید زده شد که بهزودی حتی در مناظرههای انتخابات ریاست جمهوری و از زبان بعضی کاندیداها خروجی پیدا کرد. در این مستند یکی از برگزارکنندگان جشنهای ۲۵۰۰ ساله گفت: با برگزاری این جشنها به پاسبورت ایرانی ارزش دادیم، و جشن های ۲۵۰۰ ساله هم سند پیشرفت کشور با حرکتی مردمی و تاریخی تبدیل شد . ضمن خدشه در حجاب به لحاظ دینی و قانونِی و تاریخی، همزیستی مسالمتآمیز باحجاب و بیحجاب در پیش از انقلاب ترسیم شد که با کج کارکردی های جمهوری اسلامی از بین رفته است. و در نهایت ، در جدیدترین اقدام با وارونه جلوه دادن حقایق تاریخی از دیکتاتوری غربزده و دستنشانده رضاخان، حکومتی ملی، میهنی، عامل آبادانی و پیشرفت و استقلال و ایستادگی ترسیم شد و با نمایش آشفتگی قبل از او و سامان یافتن همهچیز در دوره او، دستاوردهای متعددی را با مرثیهخوانی بر رفتن او و برخوردهای صورت گرفته با او سامان داد.
در ضلع دیگر با برنامه های طنز با تمسخر سران و اصل نظام جمهوری اسلامی نیز تلاش کرد که ناکارآمدی، درگیری با مردم در مواردی مثل حجاب و ماهواره و فتنه ۸۸، پیگیری منافع کشورهای دیگر بهجای منافع ملی، دزدی، شهرتطلبی و …. را در درون سران نظام به تصویر بکشد. و با برنامه های دیگر با نمایش بههمریخته بودن داخل ایران و تکرار تلاش کرد، عمق استراتژیک فتحشده بهوسیله جنگ نرم را در داخل کشور به رخ بکشد، الگوی سبک زندگی داخل را هم به نقد بکشد.
چه نباید کرد؟
چه باید کرد؟
منبع : تریبون مستضعفین
مهربان همیشگی من... خودت گفتی:ادعونی استجب لکم... بخوانید مرا تا اجابت کنم شمارا...
گوش کن... این منم که اینروزها بیش از همیشه میخوانمت... اجابت کن مرا...